23. sep, 2015

23 september

Ontzettend gedroomd. Sinds we weg gegaan zijn droom ik als een gekke. Vannacht over Gerard gedroomd, (binnenkort in uitgelicht, uitgebreid over hem) hij leefde weer en we waren in zijn huis, zelfs tante Jo was er op visite en die is al jaren overleden. Het was bijzonder, daar hou ik het even bij. Verder heb ik echt het vakantie gevoel denk ik. Het is al dagen zondag voor mijn idee, lekker keutelen, uitgebreid ontbijten, boekje lezen en relaxed.  Het weer is nog somber, wel droog en niet heel koud, maar te koud om buiten te ontbijten. Hopelijk naar het einde van de week wel. Vanmiddag richting Wassy naar de plaatselijke VVV. Eerst nog een oude kerk bezocht en een wandeling door het dorpje. Een slapend gebeuren, beetje triest zelfs. Of je in Les Miserables rondliep. De VVV was gesloten, dus via een omweg maar richting huis en een boodschapje onderweg. Pakte een verkeerde afslag en draaide de snelweg op en kwamen in Joinville terecht. Reden langs een soort kasteel waar ik de brochure van gezien had. Dus stoppen en naar binnen. Mooi oud kasteel annex landhuis dat begin 1500 gebouwd is door de plaatselijke hertog voor zijn vrouw omdat hij vreemd was gegaan. In plaats van een bosje bloemen of goedmaak sex. Binnen was het bijzonder en zeer eenvoudig. Buiten een beetje in het paleis Loo stijl aangelegde stijltuinen, met een park erbij. Prachtige doorkijkjes met een grote vijver met gigantische kooikarpers, bijzondere bomen en kunstwerken. Het zonnetje brak door, dus heerlijk toeven. Terwijl we het dorpje uitreden zag ik in een riviertje door de stad allemaal foto's hangen. Auto aan de kant en even door het stadje slenteren en de foto's bekijken wat een soort kunstroute was. Kwam ik er ook achter dat de naam van Reinaard de vos dus gewoon afgeleid is van de Franse vos, Renard. Heel oud stadje met prachtige vakwerkhuizen en straatjes. Komen we langs een schoenwinkel en ja dan gaat het kind overstag. Leuke nieuwe hakken gekocht, geen bommeltjes, maar vooruit. Terug naar de auto slenteren en naar het huisje terug. Onderweg was het weer een lust voor het oog. We rijden over een heuvel en op het moment dat we erover heen reden dook er een rechte weg voor ons op diep het dal in en een volgende heuvel recht omhoog. Bovenop die heuvel met bospartijen aan de zijkant een pittoresk dorpje met middenin een kerkje en schilderachtige wolkenpartijen erboven. (wat poëtisch ben ik weer) Nu begrijp ik dat mensen verliefd kunnen worden op Frankrijk. Thuis koken, eten en op de bank. Ik wil nog even gaan wandelen, maar John heeft geen zin, dus misschien alleen nog effe.