4. okt, 2015

4 oktober

Vanmorgen regende het toen ik op kwam, maar vergeleken met het zuiden van Frankrijk was het hier alleen nat. En dat terwijl het vandaag appeltjes dag is. Terwijl ik een ontbijtje maakte en Johnny waker gemaakt heb klaarde het weer op. Vandaag was het fête des Pommes in Troyes, het dorpje waar dit gehucht bij hoort. Het zou om half 10 beginnen met iets van een opocht, maar dat hebben we maar ons voorbij laten gaan.  Rond half elf kwamen er hier een stuk of 15 ouwe knollen met bijna vergelijkbare bereider voorbij die daar schijnbaar aan mee gedaan hebben. Tegen elf uur maar eens gaan kijken, het weer was al aardig bijgedraaid. Het was een leuk gezellig marktje met allerlei huisvlijt,  mooi houtsnijwerk en fruit, en volop oude ambachten. Diverse eettentje van suikerspin tot hele maaltijden en natuurlijk het appeltjes feest. Er werden appeltaarten gebakken, appels geperst en de sap ervan verkocht. Ze hadden natuurlijk door dat wij geen Fransen waren en proberen uit te leggen waar we logeerden wisten ze direct welk huisje het was. We moesten natuurlijk eerst proeven, was erg lekker, maar uur later het zuuuur. Binnen werden nog spelletjes gespeeld voor de kinderen en een hele leuke draaimolen met houten dinobeelden waar kinderen op konden. Er was een dame bezig om een soort grote mandala te maken in het gras met allerlei natuurlijke materialen, was erg mooi om te zien en kinderen konden hun eigen vakje versieren. 2 flessen appelsap en een kadootje voor pa gekocht, die is volgende week jarig. Daarna terug naar het huisje en lekker gekeuteld,  boekje lezen ect. Eind van de middag nog naar het Lac du Der-Chantecoq geweest voor de laatste keer. De kraanvogels zouden rond vijf uur weer van hun werk terug komen. Het weer was opgeknapt en het zonnetje brak zo nu en dan door. Een eind rond het meer gewandeld  en daar kwamen ze in grote groepen terug. Weer van een andere kant als dat ze s'ochtends weggingen. Aan het gekwetter hoorde je e aankomen. Wel een mooi gezicht. Denk als in november, volgens zeggen er rond de 100.000 tegelijk opvliegen dat dit best spectaculair moet zijn. Nog even naar een ander uitkijkpost gereden. Daar stonden de echte vogelaars met hun giga telelenzen en zelf een tafeltje met kofferbak verkoop van boeken en anzichtkaarten. Weer terug naar het huisje en voor de laatste keer koken. Terwijl ik dit zit te typen krijg ik een berichtje van een collega, Jan gaat vaak vissen en stuur dat als we kraanvogels willen zien we eens naa Lak du Der moeten gaan. Hij wist niet dat we hier zaten, hij gaat hier vaak vissen. Erg toevallig zo. We zijn al 14 dagen weg, maar heb het gevoel van veel langer. Vanavond pannenkoeken gebakken. Na 14 dagen koken ben ik het wel een beetje zat. Restaurants in de buurt heb je niet veel en anders gaan ze pas om 20.00 uur open en hebben dan een zeer kleine kaart. Ik verlang naar een ordinaire zak patat pinda. Maar ja, nu nog even op de bank met voor de laatste keer een knisperende openhaard. Morgen ochtend inpakken en tot houze. Het zit erop. Volgende beslommeringen weer vanuit Nederland.van de week nog een samenvatting in uitgelicht.