22. nov, 2015

21 november

Vroeg uit de veren. Dat is het nadeel als je elke dag vroeg ben, dan in het weekend ook. Pintrest maar eens opgestart en wat leuk al die ideeën om te freubelen. Ik krijg er helemaal zin in. Boodschappen gedaan en ontbijten met Johnny. Daarna even naar de Action op Ambacht om te kijken voor wat versierspullen, maar het was de laatste openingsdag en de halve winkel was leeg. Langs het tuincentrum op Bolnes, maar die hadden niet veel bijzonders. John zeg, laten we even bij de Wibra kijken en ja hoor, alles wat ik zocht tegen minimale prijsjes. Amen vol met spullen mee gesleept. Bij pa en ma een bakkie wezen doen en daarna thuis omkleden. We gingen vandaag naar Amsterdam waar in Carré Priscilla Queen of the dessert the musical draaide. Had er erg veel zin in. We hebben Walter en Rene uitgenodigd omdat ik twee kaartje over had. De auto in Barendrecht geparkeerd en de trein naar Amsterdam. Daar koffie wezen drinken bij Starbucks. Ondertussen waren Walter en Rene aangeschoven. Lopend de stad in, het was wel koud, maar nagenoeg droog. In de Halve Maansteeg bij een pizzeria wezen eten. Wel raar om te zien, twintig jaar geleden was het daar een bruisend homo paradijs met volop kroegjes en nu nog twee en heel veel koffieshops. Na het eten naar Carré. Daar nog een bakje koffie gedaan en het liep vol. Geweldig om te zien hoe sommige mannen zich uitdossen. er waren geen drag queens vanavond, maar 90 % waren nichten.

Wat een feest was het. Het begon gelijk met de eerste noten van de muziek en heel Carré was een grote disco met lichteffecten. De musical vond ik weergaloos. Wat een feest. Zelfs ik kon het engels redelijk volgen en snapte ook enkele kleine jokes. Het verhaal klopte helemaal en wat een kostuums en veel wisselingen. Het is goed dat ik het laatste weekend ben geweest anders was ik zeker nog een keer gegaan. Ik vond het geweldig. John vond het iets te druk en Walter en rene vonden het ook geweldig. Na afloop met de tram naar Centraal, de trein van hun kwam er gelijk aan en wij moesten even wachten. Wij gingen al over Utrecht omdat er werkzaamheden waren, en we hoopten op tijd in Rotterdam te zijn om de trein naar Barendrecht te halen.

Maar nee, die haalden we niet. Er zou een bus rijden en moesten ruim 50 minuten wachten. Nat en koud, dus verkleumd wachten.

Maar ruim een kwartier nadat hij er zou moeten zijn geen bus. Weer vragen bij de medewerkers van de NS, die stonden heel de tijd ergens binnen en hadden Pizza laten komen. Nee de bus was al weg kregen we als antwoord. Er stonden nog aardig wat mensen te wachten en die beaamden allemaal dat hij niet geweest was. Rijd er een taxi voorbij en John had het helemaal gehad, dus de taxi in en op naar Barendrecht. Moest de taxi chauffeur onderweg nog blazen bij een alcohol controle. Maar tegen half drie en 40€ armer waren we op Barendrecht. Het punt was dat de huissleutels in de auto lagen en we daarom niet de bus naar Ridderkerk konden nemen en de auto de volgende dag op te halen. Na een goeie 4 uur van Amsterdam CS tot aan huis konden we steenkoud en versleten ons bedje in kruipen. Maar wat een geweldige avond heb ik gehad.