18. aug, 2016

18 augustus

Donderdag alweer, wat gaat het snel. Een paar keer wakker geweest, al twee keer rond 12.00 uur en dan denk je dat het al ochtend is, maar de nacht moet nog gaan beginnen. Ze hadden voor vandaag minder weer opgegeven, maar strak blauwe lucht vanmorgen toen ik er rond half negen uit kwam. Bakkie koffie gezet en buiten in het zonnetje zitten kijken wat we gaan doen vandaag. Houden het dicht bij huis. Er staan overal monument borden over een dodenmars uit de oorlog vanuit een kamp hier in de buurt. Deze waren om de sporen uit te wissen van de kampen. Concentratie kamp Mittelbau-Dora ligt net buiten Nordhausen. Hier werden vanaf 1943 de V1 en de V2 raketten in de bergen gebouwd. Het museum was indrukwekkend maar alleen Duitse teksten en dan krijg je niet zo heel veel mee. Terwijl het een relatief klein kamp was zijn er toch tussen de 15.000 en de 20.000 doden gevallen uit alle landen. Het was een werkkamp met hoofdzakelijk mannen die dag en nacht aan de raketten moesten werken. Rond gelopen en bij het crematorium raakte John in gesprek met een "persoonlijke gids" Karl. Hier werden de doden gecremeerd het was geen vernietiging kamp. Heel raar om in zo'n gebouwtje rond te lopen en de twee ovens te zien, terwijl er in het kantoortje bloemetjes op de muur geschilderd zijn als een soort behang. Karl liet een afgebroken gebouw zien waar de vrouwen zich moesten prostitueren. Heel bizar, het is zo'n mooie plek, een oase van rust en natuur en ruim 70 jaar geleden was het een hel op aarde. We hebben nog bij de ingang van 1 van de 2 tunnels gestaan waar de raketten gemaakt werden, maar daar mocht je alleen met een gids in. Misschien later nog een keer. Dat hoort ook bij vakantie, daar wordt je wel weer even stil van. Daarna zijn we doorgereden naar Nordhausen. Daar hebben we de oude stad bekeken. Terwijl we de parkeerplaats afliepen keken we eigenlijk een beetje rond om te zien waar we waren op de kaart. Een mevrouw sprak ons aan en we moesten mee lopen. Er was niet zo heel veel meer over van de echte oude stad. Het is behoorlijk plat gebombardeerd in de oorlog. Terwijl we tussen de betonen DDR flats doorliepen, nam ze ons mee naar het oude Raadhuis. Dit zit niet in de route waar wij een kaartje van hadden en is in de jaren 50 weer in oude glorie herstel na het bombardement. Daar staat ook een groot standbeeld van Der Nordhausen Roland. Dit is een kopie van de echte middeleeuwse ridder die binnen staat en al honderden jaren genoemd wordt en diverse keren gerestaureerd is. Hij is ongeveer 3.20 meter hoog. Hier in het dorp staat ook een kleinere versie. Hij geldt als het symbool voor de vrijheid. Voor het raadhuis hebben we heerlijk zitten lunchen onder de parasol.  De temperaturen stijgen naar de 30 graden. Daarna een rondwandeling, een leuke route met hier en daar nog wat oude gebouwen. Eind van de middag via de stad en een ommetje door het platteland naar het huisje terug gereden waar we heerlijk op het terras hebben zitten lezen en keutelen. John effe een half uurtje plat en tegen zevenen richting het dorp gelopen waar het enige echte restaurant open zou zijn vanavond. Lekker op het terras zitten eten, nog even het late zonnetje meegepakt. Lekker gegeten en weer terug gewandeld naar het huisje. Nog even bloggen, lezen en lekker lui. Morgen waarschijnlijk met de trein op pad. Ze geven van het weekend minder weer op.