30. okt, 2016

25 oktober

Vandaag rustig aan begonnen, het was nog donker en de steiger bij de luifel opgebouwd. Ik stond klem onder de lantarenpaal en de verlichting in de luifel. En kon dus gewoon aan de slag. Rond kwart over acht kwam de eerste die in het kantoor werkt en kreeg ik koffie. Er kwam een knul op de motor en die heb ik iets laten verzetten, zodat ik vanmiddag mijn steiger neer kon zetten. Toen ik klaar was de steiger weggezet en aan de andere kant van het pand bij de noodtrappenhuizen begonnen. Het zag er ontzettend slecht uit en flink aan de gang met een schuurmachine. Kwamen de beneden buren van het kantoor er naast vragen hoe lang ik nog werk had. Ze werden gek van de herrie. Begin van de middag werd ik door Donald gebeld dat die motor helemaal onder de verf zat. Ik ernaar toe en hij had hem verplaatst. Allemaal kleine spettertjes en ik vond het wel vreemd want het was blad stil. Ik Donald gebeld en die knul moest maar een offerte laten maken en ons aansprakelijk stellen. Half in de middag werd ik gebeld dat het € 1500 euro kost. Ik zeg tegen Donald, dan kan er een schilder 5 dagen poetsen qua arbeidsloon. Tegen de tijd dat ik naar huis ging kwam Donald zelf kijken en kwamen we eigenlijk tot de conclusie dat het niet van mij kon zijn. Er stond geen wind, ik heb verder nergens spettertjes, mijn bril niet, mijn armen niet. Hij stond een 10 meter verder. en helemaal rondom zaten er spetters. Zelfs aan de andere kant waar ik gewerkt had binnen in de cockpit. Donald zou er over nadenken. Lekker naar huis, douchen en tegen zessen richting Alphen aan de Rijn gereden waar ik met Gerda zou gaan eten. Ik ken Gerda van de groep "partners van autisten". Ik ben met die groep gestopt, omdat het allemaal wat zure vrouwen zijn waar de hele wereld tegen is. Met Gerda had ik een klik op de eerste avond dat we elkaar ontmoet hebben. We denken er het zelfde over, het is niet altijd moeilijk en je leert er ook een hoop van. Ik ben een hele hoop dingen in een ander daglicht gaan bekijken en dat herken ik ook bij haar. Gerda was een van de groepsleidsters en is er van de zomer mee gestopt om de zelfde rededen bleek. Het verkeer viel mee en tegen zevenen Gerda opgepikt en richting het centrum gereden. We hebben lekker zitten eten, koffie na en heerlijk zitten kletsen over de vakantie en natuurlijk onze mannen en haar kids. Het altijd leuk om herkenning te zien, dat je het toch wel goed ziet en het leven zeer zeker leuk is met een autist. Gerda thuis gebracht en onderweg John even gebeld dat ik er aan kwam. Hij zou naar de bioscoop gaan, maar had een film thuis gehuurd. Thuis spullen klaar maken en mijn mandje in.