12. nov, 2016

9 november

Vandaag een daagje naar Barendrecht. Kranendonk is een klant waar we al een kleien 30 jaar voor werken. Er moesten wat plafond luikjes geschilderd worden en ik had een dag er voor. Dus eerst een bakkie, daarna hebben ze de luikjes opgezocht voor me, als ik me druk maakt en de verf lekker droogt ben ik om elf uur klaar. Rond acht uur belde de zorg van Ibu dat ze ziek was en de huisarts gebeld is. Ze was gisterenavond al niet lekker en nu behoorlijk ziek., Dus John uit bed gebeld die vanavond moest werken en lekker uit wilde slapen. Hij zou met de huisarts regelen dat ze vroeg zou komen zodat hij daarna kon gaan werken. Er stond ook nog een kozijn/poort en de vraag was of ik die nog even over wilde lakken. De timmerman was er nog niet mee klaar en ben ik tussen door maar even naar Sliedrecht gereden om een ladder op te halen. Ik heb in Ridderkerk waar ik verleden week gewerkt heb, een letter van de tekst op die op de luifel staat laten vallen. Die moet vervangen worden dus die moet er even eraf  gehaald worden om weg te brengen als voorbeeld. Op de zaak zaten ze in de planning en ze vroegen of ik er even bij kwam zitten. Gezellig, maar het blijft houtje touwtje bij ons. Ik weet in ieder wat ik volgende week moet gaan doen. Ik heb nog niets van Arie de directeur gehoord over mijn column en ik vind het moeilijk om weer naar boven te gaan om te vragen wat hij er van vond. Hij zou er op terug komen en daar wacht ik dan maar op. Ik kom bijna nooit boven op het kantoor en elke keer als ik op kantoor ben, is Peter er ook. Over hem ging het en dan vraag hij zich af wat ik elke keer boven moet. Ik wil hem wel recht aan kunnen blijven kijken en niet mee gaan in de spelletjes die gespeeld worden. Hoe meer ik er over filosofeer, zeker na de vergadering van maandag, hoe meer ik het idee heb dat er vieze spelletjes gespeeld worden ten gunste van sommige mensen voor hun eigen belang. Ik heb besloten om buiten Peter of Donald, niet meer de discussie aan te gaan over het reilen en zeilen van het kantoor. Het is mij heel duidelijk dat de gloeiend hete soep, waardoor vrijdag de boel ontplofte gewoon koud gegeten wordt. Op mijn pagina uitgelicht staat de column die ik geschreven heb over de vergelijking net Amerikaanse politiek en Den Breejen. Ondertussen is het duidelijk dat Donald Trump de verkiezingen heeft gewonnen en ik hou mijn hart vast voor welke kant het op gaat. Ik maak me zorgen over de grote menigte die dus blijkbaar als schapen achter de populisten aan lopen. Ik vind het heel zorgelijk. We wachten het af. En weer terug naar Barendrecht. Er hangt daar een leuke tekst aan de muur over hoe je met je collega's samen moet werken, dus even een fotootje van gemaakt. De luikjes nog een keer over gegrond en het kozijn over gelakt. Er lagen nog twee andere luikjes met beschadigingen en de vraag was of ik die ook even mee wilde pakken, allemaal voor het zelfde geld. Dus ook even voor gewerkt. Liep ik weer klem, dus naar Ridderkerk de letter van de luifel halen en thuis maar even wezen eten. Ondertussen heb ik John weer gesproken en de huisarts was geweest. Slijm achter haal longen en omdat ze al zo fragiel is, krijg ze het niet weg gehoest. Dus antibiotica halen, de zorg weer aangepast. Zij komen nu rond de tijden van de medicijnen en het eten. Dan is dat alles geregeld. Het blijft dubbel. Omdat die meiden zo gek met haar zijn, regelen ze het allemaal voor haar. Nu lopen ze min vier keer binnen. Daarna in Barendrecht weer de luikjes afgelakt, ik wilde ze eigenlijk twee keer lakken, maar had de verkeerde verf besteld. Dus lekker vol in de lak en twee dagen drogen. Dus lekker vroeg klaar en naar Marja gegaan om daar de plafonds te gaan sausen. Woonkamer en keuken twee keer, de slaapkamers bijwerken en een keer over. Rond half acht weer naar huis, ik zou met John thuis eten. Douchen en nog effe bank hangen.