30. jul, 2017

29 juli

Rond half vijf was ik al wakker, maar toch weer in slaap gevallen tot half acht. Daarna eerst een bakkie gezet en even lekker lui gekeuteld. Rond half twaalf John wakker gemaakt en naar de bakker voor verse broodjes. Samen ontbijten en begon onze mantelzorg daagje. Eerst naar Dordrecht om bij Ibu een bakkie te doen. Nog een boek gekocht voor de vakantie en daarna thuis de auto omwisselen voor John zijn auto. Wij zouden met pa naar de kapper gaan en kon ma naar Syl. Maar de plannen zijn gewijzigd en hebben we eerst ene bakkie gedaan op Bolnes, daarna naar Marja met pa om daar te gaan knippen. Daar is het ook spannend. Ik hoop dat er van de week een einde aan dat drama komt en dat ze eindelijk wat voor haar zelf kan gaan bouwen. Nog even hopen. Op Bolnes weer een bakkie doen. Jeanette gaat nu niet mee, maar later met Patrick. Met pa en ma naar Sylvia in de Daniel de Hoed. Ze was een stuk helderder de vond dat ze er beter uit zag an gisteren. We hadden onderweg een pita broodje gehaald voor haar, waar ze trek in had, maar dat smaakte niet. In ieder geval geprobeerd. Wel ongelofelijk om te zien hoe het in een paar weken kan veranderen. Toen we weer naar huis gingen goot het van de regen en hadden geen plu bij ons. Die ouwtjes lopen niet zo snel en de auto kon ik niet voorrijden. Zeiknat bij de auto, nog even terug rennen met een plu. Pa en ma thuis afgezet en voor hun nog even een patatje wezen halen. Wij daarna boodschappen gaan doen en soep met een stokbroodje met salade gegeten. John was versleten en verder lui geweest. Zulke dagen hakken er wel in. Er gebeurt heel veel om je heen waar je geen invloed op heb, maar je wel zeer betrokken bij voelt. Het hangt ook een beetje aan me en dat is ook mooi. Nu maar hopen op wat positief nieuws volgende week op meerdere fronten.

Geduld is het beste gebed.