17. nov, 2017

15 november

Om vijf uur wakker en even later weer mijn mandje uit. Dat is wel weer een tijd geleden dat ik zo vroeg weg moest. Tegen zessen de deur uit naar Bussum. Ik heb daar nog een kleine drie dagen werk om wat dingen af te aken. Dan stop ik moet alle klanten die gelinkt zijn aan Poelbouw. Ik ben er zo klaar mee. Peter dreigde met werkweigering. Nou hij kom maar, hij kan me alleen maar blij maken. Het weer zag er niet echt goed uit en in Bussum stond Vanessa me al op te wachten. Eerst een bakkie gedaan en toen aan de garagedeuren begonnen. Best wel een heel werk. Peter zei, bijwerken en een keer over. Waar die man wel verstand van heeft weet ik niet, maar niet van schilderen in ieder geval. Maar ik maak dit werk gewoon af en dan nieuwe kansen, nieuwe ronde. Ook het dakkapel aan de binnen kant gekit en gegrond, moet nog een nieuw raampje gezet worden in de woonkamer en dan is het zo weer eind van de middag. John nog even gesproken voordat hij naar zijn werk ging en hij zei dat ze het huis aan het leeghalen waren van de buurman. Die blijk in een Hospice te liggen. Hij dacht de buurman van het einde, maar nu ik op balkon kijkt, lijkt het me dat het hiernaast is. Zo vaak spreken we hem niet, maar het is een lief mannetje. Zo dichtbij en je weet niets van elkaar. Naar Ambacht om een ladder op te halen, het weer werd steeds slechter en bij Sikkens even wat verf ophalen. Op naar huis, toch even langs de Lagendijk gereden. Maandag hebben ze de steen op het graf van Sylvia geplaatst. André had een foto gestuurd, maar wilde toch even gaan kijken. Mooie steen, met een mooie tekst. Dan heb je het wel weer even moeilijk als je daar staat. Het gemis gaat steeds meer komen. Ongelofelijk hoe snel alles gaat. Thuis eerst maar wat gaan eten en verder een beetje keutelen vanavond en een beetje tv kijken.