18. nov, 2017

17 november

Zo, de laatste dag van de week. Het is gelukkig vrijdag. Koffiezetten en op naar Bussum. Het was gelukkig weer niet druk en tegen zeven uur reed ik de straat al in. Eerst effe een bakkie pakken. Het was ongelofelijk koud. De meter gaf een vorst waarschuwing aan toen ik Bussum in reed. Eerst de garagedeuren bij gegrond en toen het dak op voor de dakkapel. Het hele dak stond vol met ijs. Het was spiegelglad. Gelukkig kwam ook het zonnetje door. Roland en John kwamen bij de buren iets in het washok timmeren en dat moest ik ook nog even schilderen. Nog een praatje staan maken met Jan Poel sr. Hij begreep me wel. Jeanette appte wat voor medicijnen pa gebruikte. Hij was onwel geworden bij de pedicure waar ze voor ma waren. Er zit daar ook een huisartsenpost en die vertrouwde het niet, dus is hij met de ambulance naar Dort gebracht. Een afwachten maar. Zus appte dat hij alweer praatjes had. Bij Vanessa bijna alles af, alleen de garagedeuren nog een keer aflakken. Bij de buurvrouw het washok twee keer gesausd en daar nog een bakkie gedaan voor dat ik wegging. Onderweg Jeanette bellen hoe het was en die waren al bij tante Theus. Nadat het Maasstad gebeld was mocht hij naar huis. Er is verleden jaar besloten dat hij alleen nog onder controle blijft bij de huisarts, dus mocht hij weer weg. Alleen zijn calcium was iets te hoog. Moest een pilletje minder nemen. Het was wat drukker onderweg dan gisteren. Nog even met Peter gebeld over de stand van zaken. En ja hoor, bleek het toch goed gevoeld te hebben. Hij heeft weer concessies gedaan met de prijs. Ik loop dis weer voor lul. Het komt erop neer dat ik heb lopen feesten en ze vind dat het zes jaar geleden niet goed geschilderd is. Als je kijk hoe nu de stand van het schilderwerk was. Is dat onzin. Het heeft met de lekkages te maken., waar ze nu weer last van hebben. Dus blij datr ik besloten heb om wat Poel betreft de stekker eruit te trekken. Thuis douchen en omkleden en naar Barendrecht. Daar even wat eten en met Otto naar de stad. We gaan met de kring naar de schouwburg, naar de voorstelling ‘La Dictudura de lo Cool’ met een voorbespreking vooraf. Het is een Chileense voorstelling. Ik wist niet wat ik moest verwachten, maar het was een absurde, hilarische, provocerende, energieke, uitbundige en een geweldige voorstelling. Ze namen de bovenklasse op de hak op een geweldige manier. Feestend, snuivend, zuipend etc. Er was een Nederlandse boven vertaling, maar er gebeurde zoveel. Wat heb ik genoten. Je mist wel zo nu en dan, omdat ik ziet zo politiek onderlegt ben in de Chileens geschiedenis, maar wat geweldig. Na afloop met zijn allen nog lekker zitten borrelen in de foyer. We hadden geld teruggekregen van ons reisje naar Hamburg en dat hebben we nu lekker opgemaakt. Jongens bedankt voor een leuke avond. Sandro onderweg afgezet en Otto mij in Barendrecht. John was nog niet thuis uit zijn werk, maar ik ben lekker mijn mandje ingegaan.