1. jan, 2018

31 december

Rond kwart voor acht weer wakker en had erg last van mijn keel. Het hoesten doet zeer en eerst maar een hoestdrank ingenomen en lekker even op de bank met een dekentje. Een soepje maken voor vanavond als Peter en René komen. Beetje rommelen, tv kijken en dan zijn we bijna weer aan het einde van het jaar. John kwam rond elf uur uit bed en eerst een ontbijtje maken, nog even de stofzuiger erdoorheen halen en dan zijn we klaar voor de laatste dag van het jaar. Rond halftwee even bij Ibu gaan kijken en wat lekkers voor vanavond van de toko brengen. Ze was erg vrolijk, maar het was er zo warm, dat je bijna omviel. Nog even een disco van de gang gemaakt, ik had nog een discolamp over en die daar opgehangen, wat een geweldig effect. Rond halfvier weer thuis en de tafel vast dekken. Peter en Rene waren er tegen vijven en eerst lekker aan de koffie met een oliebol. Lekker zitten tafelen met een soepje en Tapa’s en zitten keuvelen. Gezellig zo aan tafel. Rond negen uur kwam Otto ook een borrel drinken en dan gaat de avond best snel. Ik voelde de wijn wel zitten. Om twaalf uur de champagne open, maar die was me zuur en na de beste wensen, Ibu even bellen. André ook nog aan de telefoon gehad. Boven op de galerij naar het vuurwerk staan kijken. Het was heel helder en je keek over heel Ridderkerk heen. Nog een afzakkertje met een oliebol en appelflap en dan is het weer voorbij. De jongens naar huis, wij nog wat opruimen en dan je mandje in. Jongens bedankt voor de gezellige avond. Het is een bewogen jaar geweest in alle soorten. Op mijn werk heb ik het een stuk rustiger gekregen, de kogel door de kerk gejaagd om niet meer voor mijn oude klantenkring en Peter te werken, zoveel als mogelijk is. Daar heb ik een hoop rust van gekregen wat heel wat waard is. Mijn ouders ouder zien worden, mijn vader steeds verder in zijn eigen wereldje zien verdwijnen is wel moeilijk om te zien en ook heel ongelofelijk. Hoe sterk mijn moeder is om het allemaal te redderen en er mee om te gaan, wat een bewondering heb ik voor haar. John een andere baan, na een aantal jaren het slecht naar zijn zin te hebben en nu weer in heel andere problemen terecht gekomen is en het helemaal niet naar zijn zin heeft op zijn werk. Ibu die steeds ouder en magerder wordt en nu echt iemand van de dag is. Elke dag hou je rekening met een belletje dat het voorbij is, maar ze blijft redelijk opgewekt, ondanks de vele ontberingen die ze moet doorgaan. Maar wat er het meest ingehakt heeft is de ziekte en het overlijden van Sylvia. Wat een slopende ziekte en hoe snel kan zoiets gaan. We missen haar ontzettend en vooral voor de kinderen vind ik het zo moeilijk. Ze rooien het wel, maar het is voor mij niet te bevatten wat hun nu allemaal doormaken. Dit is een jaar van veel zieke om me heen, maar zo dichtbij met Sylvia dat is wel heel erg heftig. Ik had gehoopt dat er misschien met Marien weer contact zou komen, maar die willen het niet. Leuke dingen met De Kringen beleefd, de roze zaterdag, de Rotterdam Pride, met als hoogtepunt de Utrechtse Canal Pride met de boot, weer ouderwets gezellig, een hoop voorbereiding, maar wat een feestje was het. Een heerlijk weekend met de mannen van mijn kring in Hamburg, Samen met John een weekendje Enschede en een heerlijke vakantie in Groningen. Een bewogen jaar wat we afsluiten en in 2018 weer nieuwe hoogte en dieptepunten.