3. jan, 2018

3 januari

Rond zeven uur weer wakker, wel een keer wakker geweest, maar van de storm niets meegekregen. John lag op de bank, die is dan bang dat hij mij in de weg ligt als ik ziek ben die schat. Hij het bed in en ik op de bank een beetje tv kijken. De zaak belde voor maandag, maar dat is nog zo ver weg. Annet gaf door dat ze vanavond niet kwam, omdat ze ook nog niet lekker is, misschien ook beter. Ik voel me met momenten goed en dan ineens ben je weer brak. Mijn rug speelt met parten op. Zo nu en dan geen last en dan kan ik niet bewegen van de pijn. Ma was weer wat opgeknapt, maar het dakraampje is eruit gewaaid vannacht, heeft ze met pa wakker gemaakt en geprobeerd wat plastic erin te pakken. Andre geappt of hij al wakker is. Ik wil eigenlijk de deur nog niet uit. John kwam uit bed en ging een ontbijtje maken. André even gesproken en hij zou even bij het dakraam gaan kijken. Bleek er helemaal uitgewaaid te zijn en niet meer te vinden. Maar het is nu even waterdicht en later van de wek maar kijken wat eraan gedaan met worden. Ik voel me al wat beter, maar waarschijnlijk ook door de pijnstillers voor mijn rug. Dus lekker lui en niets doen. Is ook weer eens wat nieuws. Als je dan toch heel de dag op de bank lig, is het een mooi moment om Brokeback Mountain weer eens te kijken. Het blijft toch een lieve, ontroerende en herkenbare film. Heerlijk traag opgenomen, net als de film The Wedding Banquet van dezelfde regisseur Ang Lee. Ook zo’n geweldige film. En vanavond een oude show van richard Groenendijk zitten kijken. Deze had ik nog nooit gezien. Toch wel lekker als je een beetje de griep hebt en verplicht lui moet zijn. Tussendoor een paar keer op de Yoga mat gelegen met een rol onder mijn kont voor mijn rug. Dat lucht echt op. Niet al te laat mijn mandje in denk ik. Morgen weer een nieuwe dag.