13. mrt, 2018

13 maart

Zo, het is weer dinsdag. Vandaag hadden we ene hoogwerker geregeld van de Lidl om te gebruiken. Bleken ze een lekkage te hebben en kregen we hem na tien uur. Samen met aai de lucht in en een groot gedeelte al gesausd. Alleen afmaken is er weer niet bij. De aannemer is niet klaar en er zit overal nog wat. Maakte een praatje met de loodgieter, hij loopt de helft van de tijd te bellen of op zijn telefoon te rommelen of met zijn handen in zijn zak. Ik was ook in de toiletruimte begonnen en zei dat ik morgen de deuren erin zou laten hangen, zodat ik ze gelijk kon schilderen. Daar was hij niet blij mee, hij moest daar ook nog wat doen en zou dan minder ruimte hebben. Hij zei dat hij bijna wakker lag van wat er allemaal nog gedaan moet worden. Ik denk, dan kan je ook wat gaan doen in plaats van rondjes lopen en met je handen in je zak te lopen. Had ik al eens een opmerking over gemaakt en die was zo verkeert gevallen. Ondertussen een hoop reacties op ons feestje gekregen., De meeste kunnen en komen, dus dat wordt denk ik wel gezellig. Tegen half vier naar huis en de dagelijkse telefoontjes naar de oudjes. Ibu moest zalf, anders kan ze niet meer lopen en pa was weer aan de wandel, ondanks de regen. Ik zou kijken als ik in Ridderkerk was en hij liep op het dorp. Ik daarheen gereden en zag daar dat hij door zijn oude buurt van vroeger richting huis wandelde. Dus dacht, laat hem dan maar lopen. Maar draait hij ineens weer richting het dorp, dus langs hem gereden en hij moest lachen. Zal ik je thuisbrengen, ja goed hoor. Dus de auto in klimmen, want mijn bijrijders portier kan niet meer open na de schade van gisteren. Een heel gedoe, maar gelukt en thuis afgezet. Lachen toen hij er weer uit moest. Bedankt voor de rit riep hij nog en thuis eerst maar even douchen en wat eten. Vanavond was er een herdenkingsdienst vanuit de hospice waar Sylvia gelegen heeft voor allen nabestaande van 2017. Met André en de kinderen, Alie, Jeanette en ik zijn we daarnaartoe gegaan. Zus had Alie opgehaald en daarna mij. We waren vroeg, het was in een kerkje in Dort. Ik schat dat er met alle vrijwilligers erbij ruim 130 mensen waren. Het was erg druk. Het was een mooie en ook emotionele herdenking. Muziek, gedicht, videoclip van Paul de Leeuw met “De Steen’, en alle namen van alle overledenen van het afgelopen jaar werden 1 voor 1 voorgelezen. Het waren er 65. Daar werd een witte roos voor in een vaas gezet en van wie er familie was kregen een steen met de naam en datum van overlijden als mooie herinnering aan de tijd in de hospice. Er werden ook 7 kaarsen aangestoken in 7 kleuren en daarbij werd voor elke kleur verteld waar het voor stond. Erg mooi. Daarna nog een informeel samenzijn, maar zijn wij weer weggegaan. Mooie herinnering aan Sylvia. Het is alweer 7 maanden. Wat gaat de tijd toch snel en des te meer een reden om een feestje te geven 😉. Eerst Alie thuisgebracht en daarna heeft zus mij thuisgebracht. Thuis nog even zitten en dan is het weer bedtijd.