29. mei, 2018

29 mei

Het zag er wat somberder uit vanmorgen, maar het zonnetje kwam er al gauw doorheen. Eerst even langs de zaak, een bakkie en wat met de collega’s bij lullen en door naar de groothandel. Een vracht verf inladen en naar het ziekenhuis. Daar de boel uitladen, rondje doen met Sjef en kijken of we genoeg behang hebben. We plakken daar een soort medaillon, maar dat is niet meer leverbaar. Door naar Ambacht om bij Richard te gaan helpen. Giel van de hoogwerker service kwam gelijk aan en deed een bakkie mee met ons. De hoogwerker zou binnen een half uur al geleverd worden en gelijk maar even met Giel kijken hoe we veilig moeten werken en Aart en Richard deden nogal moeilijk. Dit kan niet en dat is niet veilig. Je moet wat regelen was de reactie. Het was al vroeg benauwd vandaag en ik kan daar zo slecht tegen. Dan word ik wat prikkelbaarder en dan ga het kind weer los. We zijn met een ingewikkeld huisje bezig en ik kreeg wel papieren, maar kon er weer niets mee. Peter kwam gisteren langs, maar Donald had het opgenomen. Nu was Aart ook komen helpen en dan ineens drie man, vond ik al geen top, maar Peter had het zelf geregeld, dus moet hij niet mauwen als we niet met de uren uitkomen. En ja, ik laat me dan meeslepen door de jongens en dan stuur ik gelijk een appje of ze ook vleugels hebben op de zaak. Dan komt er 1 terug en maakte ik de opmerking dat het kantoor maar eens op cursus communicatie en werkvoorbereiding moest. Daar schrok Donald van en zou gelijk komen kijken. En dan blijk dat niet alles gedaan moest worden en het lag allemaal weer aan een ander. Bleek dat de hoogwerker in een staart erachter geleverd was en na een stukje rijden kon ik aan de slag. Het ging best gesmeerd, maar ik had het idee dat ik met mijn kop in een fluitketel zat. Veel drinken en even over drie uur zijn we gestopt en naar huis gegaan. Mijn auto was nog niet klaar, dus nog maar een dag in een leenauto. John appte dat hij later was. De lucht werd al erg donker en toen belde ma dat pa aan de wandel was. Hij liep bij het Huys ten Donck, dus de auto in en het begin al te gieten. Hij moest zeiknat zijn. Tegen de tijd dat ik bij hem was liep hij al in het park en was hij bijna thuis. Dus omgekeerd en naar huis. Het goot water en in het zand stond het aardig blank. Wat appen met Otto en mijn broer stuurde een filmpje van Rijsoord. Daar stond het water tot halverwege de auto banden. John belde dat het crisis was, Hij was eigenlijk vrij, maar wilde wat papierwinkel afmaken en een vergadering vanmiddag waar hij nogal duidelijk geweest is over hoe hij het vond gaan en wat er moet veranderen. Hij was erg direct vonden zijn collega’s. Ook een bewoner met een psychose, dus die zou wel laat zijn. Heb ik vast gegeten, wat mails voor De Kringen verstuurd en nog effe op de bank zitten. Morgen weer een broeierige dag. We moeten het er maar even mee doen.