9. jun, 2018

2 juni

Om acht uur eruit, John laten slapen en beginnen met een cracker en een bakkie. Ik had een appje van Janny dat Diane vannacht is overleden. 52 jaar, ongelofelijk weer. Ik ken haar wel niet zo goed, maar na een jarenlange strijd tegen kanker heeft ze nu rust gekregen. Even zitten appen met Janny en de douche in, naar de bakker en tegen John gezegd dat ik wegging. Ook van Diane gezegd en hij had vandaag langs willen gaan in het ziekenhuis. Ze heeft altijd een heel bijzonder plekje gehad bij hem, ondanks dat ze elkaar al een tijd niet gezien hadden. Ik had een vergadering voor de boot van de Gay Pride in Utrecht. Tegen elf uur in het café waar we altijd afspreken. Rob en Danielle waren er ook snel en hadden het zo voor elkaar. Alles is eigenlijk geregeld, nog de laatste puntjes. Ik krijg een drukke twee weken. Vooral over een week, ben ik zwaar de klos. Mar dat is het hopelijk dan allemaal weer waard. John opgehaald en nog wat boodschappen bij mijn ouders brengen en een bakkie doen. Bij de KPN ons telefoon contract vernieuwd en een nieuwe telefoon uitgezocht. We gaan voor de Samsung S9. Ze hadden ze niet op voorraad en zouden hem opsturen. Hij was maar 1 euro per maand duurder, dus 24 euro. Dan gaan we voor het nieuwste. Een broodje eten waar ik gisteren met Peter ook al geluncht had en naar huis. Rond vijf uur werden we opgehaald door Hennie. Omrijden door afsluitingen naar Rotterdam Blijdorp. Even langs het huis gereden waar ze mee bezig is om te kopen. Een leuke bovenwoning. Bij een Indonesische toko eten opgehaald en bij Caroline haar vriendin in de winkel gegeten. Ze heeft een winkel met Portugese tegels. Wat een leuke zaak in 1 van de bogen onder de treinbaan in Rotterdam Noord. Heerlijk gegeten en door naar het Zuidplein waar we naar het toneelstuk van het boek van Hugo Borst, Ma gaan. Eerst nog even een bakkie en het was een prachtige voorstelling door Eric Corton. We zaten boven en door de belichting had je meestal niet in de gaten dat hij het was. Het levensverhaal ban Hugo met de dementie van zijn moeder. Een mooi geloofwaardig verhaal. Er zat een collega van John in de zaal, ze is van opleidingen.  Daar hebben we nog even mee staan praten. Ze was zo blij dat hij terug was en hoopte dat het hem ging lukken om voor verandering te zorgen. We zijn na afloop nog even langs Hennie haar ouderlijke huis gelopen en bij ons thuis wat gaan drinken. Er zat niets leuks in de buurt en in Ridderkerk zeker niet. Rond twaalf uur gingen de dames weer naar huis en het was een vermoeide, maar erg leuke dag weer.

Het probleem is niet dat de mensen dingen niet weten, maar dat ze zoveel dingen weten die niet waar zijn.