10. jun, 2018

9 juni

Rond zes uur was ik even wakker, maar rond acht uur er weer uit. John stapte bijna gelijk binnen en ben ik even bij de bakker verse broodjes gaan halen. Samen met John ontbeten en hij dook het bed in. Hij had nog steeds erg last van zijn rug, maar een bikkel he. Ik mijn blog nog even bij typen en vanavond of morgen de laatste anderhalve week online zetten. De schuur in om een begin te maken om de spullen voor de boot en de roze zaterdag uit gaan zoeken. Wat grote dingen even in de auto gegooid om wat ruimte te maken. Voor de boot heb ik het meeste nu voor het grijpen. Morgen de rest.  Mijn blog vast online zetten en naar Bolnes een bakkie gaan doen. Zus is naar de boot en John op bed, dus wilde ik een rondje gaan rijden met de oudjes. Maar tante Cor had het taxibusje al besteld en zou langskomen. Dan wordt het om een uur of 4 dat ik een rondje gaat rijden of vanavond na het eten. Diane belde dat de Alphe d’HuZes groep rond een uur of zes bij hun aankomt en of ik dan daar ook naar toe wil komen zodat er dan ook iemand voor André is. Maar ja, even kijken hoe ik alles gaat regelen. Ik dacht het aardig voor elkaar te hebben vandaag en dan ineens gaat alles in het honderd door andere factoren die van alles willen. Na Bolnes maar lekker naar huis en even relaxt. John dadelijk vragen wat hij wil en dan pas ik daar maar op aan. John wilde wel vroeg eten en rond half vijf gegeten en ben ik daarna pa en ma toeren in Johnny zijn gogelmobieltje. Via Gorinchem de dijk tot aan Waardenburg, daar een ijsje gegeten en de brug over naar Zaltbommel. De dijk weer via de andere kant terug. Ter hoogte van Vuren de pont weer terug en via Gorinchem weer terug naar huis. Een goeie drie uur op pad geweest met de oudjes. Pa had weer het hoogste woord, al is er soms geen touw aan vast te knopen. Een hoop herkende hij of wist hij wat er aan kwam. Heel bijzonder toch. Thuis bij pa en ma de planten in de voor en achtertuin nog even water gegeven en naar huis. Kwart over negen en ik had geen zin meer om naar dat welkomst feestje te gaan. Ik had André al een appje gestuurd. Bleek dat hij het niet mocht weten. Ik was een verassing. John ging tegen tienen naar zijn werk en ik niet veel later mijn mandje in.

Je bent wat je in je hart wilt zijn. De rest is angst.