14. jun, 2018

14 juni

Ik kon uitslapen en dan ben je erg vroeg wakker. Eerst naar de tandarts en door naar de Alblashof. De behanger was er en ik moest zeggen dat het niet tegen viel. Hij is zzp’er en baalde wel dat hij via via ingehuurd was. Had hij liever bij ons rechtstreeks gekomen. Maar hij kom maar twee dagen. Dan is de grootste klap gedaan en zijn we bijna rond. Peter was er al vroeg en een rondje gelopen. Afgesproken dat we gewoon een hoop laten zitten. Dan wacht de elektricien en de plafonneur maar. Laat het maar escaleren zei hij. Maar dat is ook niet helemaal mijn stijl. De uitvoerder had ik nog niet gezien. Peter is naar de projectleider gegaan en de uitvoerder. Ik heb het idee dat die ook een beetje samenspannen. De projectleider is een beetje zo’n sneaky gereformeerde. Ik zag dat Peter met hem stond te praten en ze stonden druk te gebaren. Ik denk dat hij gezegd heeft dat ik nogal heetgebakerd kan zijn. Maar dat interesseer me niet. Hij moet zijn zaakjes gewoon regelen. Later kwam hij naar me toe en opoes lief en aardig. Ik ook gewoon normaal doen en hij heeft kunnen regelen dat de stuk morgen komt. Maar blijkt later dat er een gedeelte pas volgende week ergens gebeurd. De behanger is wel een rare vogel. Regelmatig een pauze, maar ik wil het even aankijken. Ik heb hem nu even hard nodig deze twee dagen. Hij ging vroeg weg, maar had meer geplakt dan waar ik op gehoopt had. Wel minder netjes dan wat ik zelf deed. Maar voor deze eisen prima. Morgen nog een daagje en dan hopelijk het behangers bedrijf. Tussendoor met de praktijd ondersteuner van de huisarts gesproken en later de casemanager. Ze gaan verschillende dingen in werking zetten en begeleiden wat meer. Rond half vier naar huis en douchen. Bij André even langs gereden of hij die heliumfles open kan krijgen, maar dat lukte niet. Hij moest gaan BBQ’en en heb ik Julia even op haar werk afgezet. Dat bedrijf gebeld van de helium en moest met een grote tang en een hamer proberen los te wrikken. Waarschijnlijk wat roest. Dus op naar Bolnes. De schuur in bij pa en natuurlijk nergens een groet sleutel te vinden. Wat je dan allemaal in de kasten tegenkomt las je rondneust. Oh, als dat opgeruimd moet gaan worden. Pa kwam helpen en met kruipolie en een baco lukte het uiteindelijk. Alleen kreeg ik er geen gas uit. Dus de boel in de auto en naar huis. John was er net en heeft even de beschrijving vertaald en toen had ik door hoe het moest, maar nog proberen. Eerst eten en de schuur in om te proberen ballonnen te villen. En ja hoor, hij doet het, dat wordt leuk. John ging even bij Ibu de medicijnen brengen en nog langs de zaak voor wat papierwerk. Ik ook de papieren voor de zaak invullen en plof nog even op de bank. Had geen puf meer voor yoga. Dan wordt het rennen en vliegen om even te ontspannen. Dat doe ik wel op de bank. Rond negen uur belde Gerard van de zaak dat willem vanmiddag is overleden. Willem was een oud collega en is 65 jaar geworden. Hij had een snelgroeiende vorm van kanker die heel snel uitgezaaid is. ik heb hem twee weken geleden nog gesproken, hij heeft nu rust.