7. jul, 2018

3 juli

Het viel mee vanmorgen toen ik wakker werd. Ik had verwacht dat het zeerder zou doen. Ik had wel last van mijn been, maar kijk het even aan. Eerst naar de zaak om spullen te laden. Bakkie doen en nog even een praatje met Donald. In het ASZ in Dordrecht behang afgeleverd bij Sjef en doorgereden naar de Alblashof. Even een rondje en kijken hou de stand van zaken is. Het loopt allemaal lekker en begonnen met behangen. Mijn been heb ik echt last van, maar alleen als ik loopt. Als ik sta, zit of tijdens het behangen niet. Ik kijk het nog even aan. Eind van de morgen overwoog ik om toch naar huis te gaan en het wat rust te geven, toen de huisarts van mijn ouders belde. Toen ging de mallemolen draaien. Er is vanmorgen een overleg met Burgemeester en de politie geweest en daar is besloten dat mijn vader een gevaar voor de openbare veiligheid is en gedwongen opgenomen moet worden. De huisarts wilde het nog op de normale manier en as maandag zou daar een CIZ-gesprek voor zijn, maar ze overruled. Zij wilde dat over ene uur mijn ouders gaan vertellen en heb dus mijn spullen opgeruimd, de zaak gebeld en naar huis om gaan kleden. Ondertussen mijn broer en zus ingelicht en ik kwam gelijk aan met de huisarts. Ik had mijn moeder al ingelicht en die was helemaal overstuur. Ben je helemaal gek geworden verwelkomde ze de huisarts. Pa houdt de humor erin en zei dat ze het verpleeghuis dan maar bij hem moesten brengen, want hij gaat niet. Later werd hij er wat laconieker onder en een half uur later stond hij de tuin weer te vegen. Wachten op een bericht of ze een bed kunnen vinden. Diverse telefoontjes met Hester, de casemanager. En wachten maar. André was ondertussen ook gekomen en die ging toch weer naar huis om eten voor de kids et regelen. Pa wilde een rondje gaan lopen en ben ik maar gaan rijden met hem. Toen belde Hester dat ze een bed hadden, de huisarts om het ook te vertellen en later weer om wat spullen nog op te halen. Pa thuisgebracht en vandaag gebeurt er verder niets. Het was wel heel dubbel allemaal. Je gevoelens springen van hot naar her, je weet dat het de laatste keer is dat je hem zo thuisbrengt. Morgen breng je hem weg om op te sluiten. Ik ben maar naar huis gegaan om de situatie zo normaal mogelijk te houden en mijn pootje rust te geven. Ik heb er vanmiddag weinig last van gehad omdat ik niet veel gedaan heb. Even zalf gehaald en wat gegeten en effe zitten. Wat telefoontjes naar zussen van pa en ma en een vriendin van ma om hun in te lichten en te vragen om niet naar ma te bellen. Ma vroeg of ik de planten nog water wilde komen geven, maar Jeanette ging er ook nog even heen en zou het doen. Heel de avond een beetje tv kijken en een raar gevoel. John was werken en ben op tijd naar bed gegaan.