17. jul, 2018

17 juli

Ik werd door de wekker wakker en nog even blijven liggen. Het wordt weer een drukke dag, ben ik bang voor. Aankleden en naar sliedrecht. Een bakkie doen met de jongens en even met Arie bijpraten over zijn vrouw. Die is geopereerd en er is weer iets fout gegaan. Ze lig weer in het ziekenhuis. Dat meissie treft het niet het afgelopen anderhalf jaar. Ik wilde elke keer appen, maar dat is erbij ingeschoten. Als ze thuis is, een keer een bakkie gaan doen. In mijn facebook tijd waren we vriendinnetjes, maar nu ik dat niet meer heb, ja, ik ga niet zeggen dat je een hoop mis, maar ben niet overal meer van op de hoogte. De auto vol laden en naar Dordrecht het ASZ. Daar uitladen, auto wegbrengen en met Merijn even boven kijken. Sjef kwam er ook aan en even werkoverleg gehad. Hij gaat met vakantie vrijdag en er moet van alles gedaan worden. Er moet een zelfstandige schilder heen. Zou een mooi klusje voor mij zijn, als ik niet de enige behanger in de Alblashof ben. Donald gebeld om alles even door te geven en fan moeten hun morgen maar kijken bij de planning, hoe ze het gaan doen. In Zwijndrecht, het ASZ, komt er ook een flinke verbouwing aan. Door naar huis, douchen en aankleden. Pak uit de kast, overhemd strijken en Jeanette ophalen. Vandaag wordt tante Riet begraven in Strijen. Ze heeft verleden week een beroerte gehad en de volgende morgen overleden. We waren vroeg en gelukkig een parkeerplekje. Het was erg druk, veel familie en ook weer leuk om een aantal neven en nichten te zien die ik al heel lang niet gesproken heb. Het was en mooie persoonlijke dienst. Wel; bizar dat er een vleermuis door de zaal vloog. Zo nu en dan kwam hij tevoorschijn. Het was emotioneel, moest aan Sylvia denken, het is allemaal zo kortgeleden. Na de dienst zijn we lopend achter de kist aan naar het kerkhof gelopen., Dat is wel mooi in zo’n dorpje. Wat een lief klein kerkhofje zo midden in het dorp. Tussen de huizen en het land in. Er werd op het graf nog even gebeden en toen weer terug naar de zaal gelopen. Met mijn neven en nichten bijgekletst en bij ome Dirk en de meiden gaan condoleren. Hij was erg bedroeft, maar ook realistisch. Hij zal het wel zwaar krijgen. Ze zijn net verhuisd en hadden het heerlijk naar hun zin. Jeanette thuisgebracht en omkleden om naar ma te gaan. Daar pa zijn stoel in de auto gezet om bij hem neer te zetten. Dan gaat hij misschien wat vaker zitten in zijn kamer. Ma reed met mij mee en Jeanette reed zelf. De stoel neergeste en hij was niet op de afdeling. Nog een praatje met de verpleging gemaakt en hij doet het goed. Is verward, maar ja. Daar is niets nieuws. Hij leest ook in zijn boeken. Beneden kwamen we hem tegen en hij wilde gelijk weg. Eerst koffiedrinken en hij was vrolijk. Een hoop humor weer en wat wantrouwend toen ik een belletje kreeg en even wegliep. Hij zat mijn moeder een beetje te pesten, wat hij normaal ook deed. Mooi om ze zo samen te zien. Mijn neef belde om te vragen hoe het ging. Zijn nieuwe schoenen het alarm ingedaan en hij wilde ze wel aan. Naar boven om de spullen te halen en hij wilde maar mee naar huis. Elke keer reageer hij anders, daar moeten we mee dealen. Toch wegegaan toen hij naar het toilet ging. Ma thuisgebracht en boodschappen gaan dopen voor het eten. Broccoli, balletje gehakt en rijst. John belde dat hij er aan kwam en samen gegeten. Ma belde nog even, ze maakt zich zorgen dat hij op haar zo reageer. Dat is en blijf moeilijk, maar daar kan ze niet voor wegblijven vind ik. Spullen voor morgen klaarmaken en nog een poosje op de bank ploffen. Ik heb het erg warm en ben best moe. Ik slaap gelukkig goed.