21. jul, 2018

21 juli

Voor zes uur was ik wakker, John ging eruit om te gaan werken en om half zeven zwaaide hij nog even. Om zeven uur eruit, ontbijtje maken en een bakkie koffie. Het wordt weer een lange, maar leuke dag denk ik. Vandaag is de puzzeltocht van De Kringen. Door dat ik het nogal druk had 😉 de afgelopen weken is het wel een uitgeklede versie geworden, maar er komen leden uit het hele land en ze gaan op een leuke manier rotterdam ontdekken. Er gaat een groep via het centrum, Het CS, via het museum en de Erasmusbrug naar de borrel. Een andere groep via het Park, de Euromast de maastunnel even in en langs de rivier en de Erasmusbrug ook naar de borrel. De derde groep gaat via het Noordereiland langs de rivier en gaan de drie iconische bruggen langs in het centrum en eindigen uiteraard ook op de borrel. Om negen uur weg, nog even gauw een Beach vlag uit de schuur gehaald, leuk om neer te zetten bij het COC voor de deur. Bij ma langs om de schoenen van pa af te geven als hun gaan. Een bakkie gedaan en bijgekletst. Naar de stad en mijn auto bij het COC parkeren en door naar de Ferry op de Blaak voor het ochtendprogramma “De Kringen in de Etalage”. Daar waren de eerste al binnen en met een bak koffie beginnen. Er waren er ongeveer 25, ruim 8 minder als opgegeven. Er zouden er ook nog een paar naar de Bazaar komen. Het was een soort spelvorm om steekwoorden te verkrijgen om De Kringen in kaart te krijgen. Ook via briefjes aangeven wat je zou willen dat er verdwijnt, moet blijven of juist zou moeten komen. Ik heb ondertussen alles klaar gemaakt voor de quiz en hebben ze nog een soort toneelachtige manier gevonden om discussie aan te gaan. Het werd positief ontvangen. Toen was het aan mij. Uitleggen wat we gaan doen en de quiz in laten vullen. Die vonden de meeste ingewikkeld, maar net op tijd klaar. Met de hele groep naar de witte de Withstraat voor de lunch bij de Bazaar. Ze hadden me vanmorgen nog gebeld of we buiten wilde zitten met de lunche. Ik zeg, als jullie voor 35 man het terras vrij willen houden, dan graag. Er stonden vier grote tafels gedekt en we waren ondertussen met 27. De rest kwam niet opdraven. Een tafel weg laten halen en we kregen een voortreffelijke lunche. Grote schalen met koude en warme gerechten op Oosterse leest. Bijgerechten, wat een verwennerij. Er kwamen er nog een aantal die alleen die wandeling meededen en hun de quiz in laten vullen. Iedereen bij elkaar verzamelen en hun gingen de stad in. Ik bij de kassa even tekenen voor goedkeuring van de rekening. Weel mooi dat ze maar 27 lunche rekende, in plaats van de 36 die we gereserveerd hadden. Het was top. Bij de Spar op de hoek wat lekkers halen voor bij de borrel straks. Een kleine supermarkt midden in de stad en dan schrik je je dood van de prijzen die ze rekenen. 2 tassen vol naar de auto, die stond in de zon en het COC was nog niet open. Mijn auto verzet in de schaduw en op een bankje op het plein begonnen met de quizzen uit te zoeken en na te kijken. Best een heel werk. Toen ik halverwege was, kwam de eerste groep al terug. Ruim voor vier uur, wanneer de borrel zou beginnen. Die hebben er de vaart in gehad. Of het een wedstrijd was. De tweede groep was er ook en binnen verder met nakijken. Ondertussen een paar man aan het werk gezet om de hapjes te snijden en op schalen te doen. Groep na groep stroomde binnen. Rond half vijf de laatste. Het was erg gezellig en Theodoor stond weer achter de bar. Ongelofelijk, ruim 70 jaar en als wij voor De Kringen wat hebben staat hij altijd achter de bar. Die hebben een groot probleem als hij er niet meer is. De prijsuitreiking gedaan en de prijzen vielen in de smaak. Ik kreeg een groot applaus voor het organiseren, ik bloosde ervan. Nog wat drinken en ma belde. Ze waren bij pa geweest en het ging niet zo goed. Hij was erg zwak en moe. Ze hebben een rolstoel genomen om hem mee te nemen naar beneden in de tuin. Met deze tempretraturen en zijn zwakke hart, moet je met alles rekening houden. Ma had vanmiddag nog gebeld en toen waren ze hem kwijt. Lag hij op een andere afdeling ergens op bed. Maar nu weer aan de wandel. Zo triest allemaal. De 1 na de ander kwam gedag zeggen en met theodoor nog even opruimen en gelijk maar afrekenen. Op naar huis. Ik was versleten en John was aan het wandelen en kwam ook naar huis. De Chinees maar eten laten brengen en op de bank gehangen. Geen puf meer voor iets. Een zeer geslaagde dag weer en moe, maar voldaan mijn mandje in.

Zoals er zowel goed als slechte gezelschap is, zo is er ook zowel goede als slechte eenzaamheid.