25. jul, 2018

25 juli

Ik heb heerlijk geslapen en werd pas wakker van de wekker. Ondanks dat ik niet gelijk in slaap viel. Voor de verandering begonnen op de zaak. Auto volladen met spullen en verf, naar de Alblashof Karim halen. Donald had vandaag twee man belooft in het AS  in Zwijndrecht, maar die had hij niet. Karim is niet echt nodig nu, dus breng ik hem daar. De afdeling zoeken, met Arie de uitvoerder een rondje lopen, spullen binnenbrengen en een rondje met Karim doen. Hij is een zijinstromer en ik wil hem eigenlijk niet alleen laten lopen, maat dat is even overmacht. Terug naar de Alblashof waar half Alblasserdam op zijn kop stond voor de paardenmarkt en het wielrennen. Mijn auto maar op een grasveldje geparkeerd en de keukenwandjes met latex af sausen. Dan is dat ook weer klaar en het wordt er steeds gezelliger op. Ma belde dat ze de papieren toch gevonden had, gelukkig, het is het enige exemplaar van de indicatie van pa en de Bopz. Het was erg warm en benauwd binnen. Zeker na de regen van vanmorgen. Het heeft even flink geplensd. Om kwart over drie weggegaan. Het is te gek. Bij ma de papieren ophalen en wat drinken. Door naar huis. Eerst douchen en wat boodschappen halen. We kunnen niet af blijven halen. Lekker op de bank ploffen en John appte dat het 6 uur werd. Om half zeven belde hij dat het later wordt en ik begonnen met het eten en zelf maar gegeten. Voor De Kringen wat bellen en mailen en de papieren van pa scannen en doorsturen naar de Verpleeghuisarts. Op Natuurhuisjes voor een huisje kijken en ik heb er 4 gevonden die nog vrij zijn. Mag John beslissen. Allemaal in Friesland, daar zijn we 15 jaar geleden een weekend geweest, maar verder niet. Het is bloedheet binnen en ik ben zeik nat. Van mij mag het koeler worden, ik heb hier niets mee. John kwam om kwart voor negen thuis. Zijn eten klaar maken, het verhaal van de zaak aanhoren, hij had een goed gesprek gehad met Jan zijn manager. Gaat het misschien toch de goed kant op. Met John de huisjes bekeken. Er zat een heel leuk kerkje bij, maar daar hadden ze twee kleine elektrische pitjes om water te koken. Nu in Kollum in Friesland een huisje met een veranda met een weids uitzicht. In september gaan we. Wat ben ik eraan toe. Nog even zitten en toen belde Ibu. De telefoon deed het niet in de slaapkamer, of John even langs wilde komen. Hij had er geen puf meer voor. Morgen moet hij toch voor de medicijnen. Ze ging iemand anders bellen. En dan is het weer bedtijd.