6. aug, 2018

5 augustus

Om half acht weer wakker en heerlijk geslapen. John kwam om acht heb ik eerst een ontbijtje gemaakt. Eitje bakken, broodje smeren en samen ontbijten. De boel een beetje opruimen, lui zijn en keutelen. Rond de middag naar Ibu en gelijk wat bami, meegenomen voor haar. Zitten kletsen en wat drinken en weer naar huis. Ik was een beetje gaat en heb op de bank een film liggen kijken. The Gift, de rode draad is het verlies van haar man. Het zijn ook rare dagen. Gisteren was het een jaar geleden dat Sylvia naar de hospice gegaan is. Zaterdag is het al een jaar geleden dat ze overleden is. Dit zijn weer rot dagen, zeker voor André, de kids en haar moeder. Elke dag is het zei André, niet alleen haar sterfdag. Zo zie je maar weer, dat we van het leven moeten genieten, en zeker ook blijven herdenken. Nog zitten appen met André over pa, dat hij zo hard achteruitgaat, maar eigenlijk realiseer ik me steeds meer, (ook door John) dat hij veel slechter was dan wij dachten, maar dat hij overeind bleef in zijn bekende omgeving en de 24 uurs zorg van mijn moeder. Nu zie ik ineens hoe zwaar zij het gehad moet hebben en waar ze nooit over gelaagd heeft. Zoveel bewondering eigenlijk. Er gaan steeds meer kwartjes vallen. Om vier uur John wakker gemaakt en om half vijf Marja halen om naar de bioscoop te gaan. We gaan naar Mamma Mia. Van John hoefde het niet echt. John kwam wel even naar Alblasserdam waar we op het terras tegenover de bioscoop een menuutje op hebben. In de bioscoop nog koffiegedronken op het terras met uitzicht op de haven. John naar huis en wij de zaal in. Zaten er al mensen op onze stoelen en bleken we dubbele kaartjes te hebben. Ik terug naar de kassa, bleek ik een ander tijdstip gereserveerd te hebben. Maar de stoelen ernaast waren nog vrij en konden we gewoon gaan zitten. Wat een leuke film, ik vond het verhaal was erg leuk in elkaar gezet. Ook dat er voor de leek, onbekende nummers inzaten vond ik leuk om te horen. De cast was grootser dan de vorige keer. Het was twee uur even relaxt en genieten. Marja thuisgebracht en onderweg nog gestopt voor een ouder echtpaar dat hun auto op de Rotterdamseweg aan de kant hadden gezet. Hij mocht niet meer rijden en zei zag niet veel door het lage zonnetje. Eigenlijk onverantwoord, maar dat was met pa ook natuurlijk. Mar weggebracht en ik door naar huis. Ik keek in de spiegel onderweg en zag hoe ik me voelde. Ik ben best moe, en hopelijk van de week wat rustiger. Nog een paar dagen doorbijten qua weer en temperatuur. Dan zullen we wel weer zeuren als het regent, maar die hitte heb ik nu welk even gehad. Het kost je zoveel energie. John was wakker, maar lag nog even op bed. Mijn spullen klaar maken voor morgen en nog even zitten. John zijn laatste nachtdienst in en ik mijn mandje.