12. sep, 2018

11 september

Om zes uur was ik wakker en het waaide flink. Toch er maar uit gegaan en lui op de bank gelegen. We zouden naar Schiermonnikoog gaan vandaag, maar het spetteren wat en de wind nam alleen maar toe. Donderdag de minste wind volgens de appel.  Dus John maar laten liggen en een bak koffie gepakt. Gaan we wat anders doen. Om half kom John eruit, ik heb me verslapen zegt ie. Ja de boot ging om half 10. Er is hier vlak bij nog een particulier landhuis wat te bezichtigen is. Een soort Huys ten Donck. Otto had het er ook over. Er was nog een lanhuis, een galerie en een museum in het zelfde dorpje. Tegen 1 uur reden we het dorpje Veenklooster in, de auto op een parkeerplaats gezet en het durppie in. Waren twee dames bezig pamfletten aan een boom te spijkeren, vlak bij een grote knijper in het gras. Het blijkt dat Wiebes in de buurt naar gas wil gaan boren en zij demonstreren hier tegen. Vandaar de knijper op het gras houden. Had de man van 1 van de vrouwen gemaakt. Heel gaaf om te zien. De Fogelsangh State stamt uit de 16e eeuw en is een privé bezit wat geopend is voor publiek. Een lief oud wijfje opende net toen wij aan kwamen. We begonnen in de kelder en via de entree naar de bovenverdieping. Je kan zien dat het nog gedeeltelijk in gebruik is en het is in elektrische goede staat. Van de kelder waar het wild hing te besterven naar de keuken via het ketelhuis naar een mooie entreehal, een schitterende eetzaal, woonkamer en pronkkamer. Een biljardkamer met een 18 eeuws Russisch biljard. De bovenverdieping zijn ingericht als slaapkamers en overal orginele schilderijen, lampen en meubels. We waren de enige bezoekers en konden op ons gemak terug door de tijd dwalen. Er naast is galerie Noordvleugel,  in de noord vleugel van de state. De deur was open en Mineke liet ons binnen. Het galerie blijkt een begrip te zijn in de kunstwereld en was in 2017 de beste van Nederland. Ze hebben schitterende realistische kunst. Er hingen een paar schilderijen van koeien door een Iraanse kunstenaar. Die waren zo mooi, ongelofelijk dat je zo kan schilderen. Het prijskaartje bevestigd dat wel. Een kopje koffie en Mineke kwam erbij zitten. Na de kunst besproken te hebben kwam het op John zijn ogen en dan via autisme en de zorg gaat het gesprek de diepte in. Otto zijn naam viel en ze vroeg naar zijn achternaam, ze bleek hem te kennen. We hadden van de vrijwilligster van de State nog een paar tips gekregen. 1 was een oude Stins twee dorpen verderop. Onderweg kwamen we langs een winkeltje met "broccante en andere meuk" waar een draaimolen paard voor de deur stond. Op de rem en rondneuzen. Wat een leuke winkel en leuke dingen. Ik ging al gelijk voor gaas aan het begin van de winkel. Er hing op een pop een oude kazuifel, met een mijter en stola. Eerst maar verder de winkel door. John kocht een oude stempel. Bijna aan het einde lag in een hoek veren vleugels van een engel in het roze. Mooie dikke grote vleugels. Gevraagd wat de kazuifel met de vleugels koste en dan gaat het kind overstag. Je heb er geen nieuwe Bommel voor. Leuk voor de kerst. Even pinnen bij de plaatselijke supermarkt, John ondertussen met de dames die daar zaten te been aan de koffie. Alles inpakken en door naar de stins in Feanwalden. De Schierstins is de enige bewaard gebleven torenkasteel en is rond 1300 gebouwd en behoord tot de oudste van Nederland. Het is een paar geleden gerestaureerd en begonnen met een film over de geschiedenis en een rondje door de toren en het bijgebouw. Er was een kamer gewijd aan de schrijver Theun de Vries die daar geboren is. Hij heeft onder andere " Het meisje met het rode haar" geschreven. Het was ondertussen al vijf uren besloten om in Dokkum wat makkelijks te eten. Toen we terug liepen naar de auto regende het, de eerste keer deze vakantie. De rest is s'nachts gevallen. Ibu en Marja effe gebeld en in het huisje lekker op de bank filmpje kijken.