14. sep, 2018

13 september

Om zeven uur weer wakker, ik droom wel veel hier. Zat volop in de organistie van een museum voorstelling. Ja, ach. John om half acht wakker gemaakt en samen ontbeten. Douchen en om half negen naar de boot naar Schiermonnikoog.binnendoor waren we er zo. Kaartje kopen en we konden al aan boord. Eerst een bak koffie en daarna op het dek gaan staan. Toen we er bijna waren zag ik een zeehond zwemmen. Toen we dichterbij kwamen dook hij onder. Het wordt een mooie dag, zonnetje schijnt volop. Goeie keus geweest om het te verzetten. Bij aankomst fietsen huren, ondanks dat het druk was ging het best snel. Op de fiets het eiland ontdekken. John heeft al b een tijd niet gefietst en vond het doodeng aan het begin. Eerst maar de natuur in. Halverwege aan de andere kant van het eiland de fiets parkeren en het strand oplopen. Het blijft toch altijd bijzonder zo aan de vloedlijn. Natuurlijk koffie drinken met appeltaart. Weer op de fiets naar de vuurtoren. Ik herrinnende me ineens dat we vroeger een stripboek van Sjors en Sjimmy hadden op Schiermonnikoog. Even de cover gedownload en de foto na gemaakt. Alleen het hondje miste we. Door naar het dorp. De fiets neergezet en een rondje gewandeld. Er waren een hoop winkeltjes dicht en weer op de fiets. Het volgende stuk fietsen, stoppen bij de vogelhut, een groot meer vol met eenden, lepelaars en allerlei andere vogels. Die verwacht je zo niet. Terug het dorp in om wat te eten. Heerlijk in het zonnetje op het terras een broodje hete kip. Erg lekker. Er zat een kado winkeltje waar John al door het raam had staan loeren. Die was nu open en heel veel mooie spullen. Me zelf een blauwe armband kado gedaan en hebben we een lamp gekocht. Niet goedkoop, maar dan heb je wat. Het is een houten blokje waar een ledlamp boven zweeft. Zo bijzonder en konden we niet laten staan. Een ijsje om af te sluiten en terug naar de boot. Ik heb een zere kont en beurs noten van het fietsen, maar het was leuk voor een daagje. Leuk eiland, maar er is niets te doen, strand is ons ding niet, dus was het goed zo. De boot was er bijna en binnen op de boot een bakkie doen. Het blog van Rene terug zitten lezen. Zo leuk om dat ook van een ander te doen. Het verslag van hun vakantie ook van de week lezen. Terug lijkt het altijd sneller te gaan.We waren ook redelijk snel van de boot en uit de parkeergarage. In Kollumerzwaag was er iets van een optocht met auto's etc, en dat is een paar km bij ons vandaan. Snel een plekje voor de auto gevonden en het begon al vol te lopen met mensen. Er was alleen niets te eten. Dan zien we straks wel. Tegen zeven uur kwamen de eerste aan. Fietsers uitgedost in allerlei thema's. Daarna volgde ruim 30 praalwagens. Van kleine tot complete opleggers. De 1 nog groter dan de andere. Ze maakte drie rondjes, en was erg leuk om te zien. Werden we aangesproken door t wee vrouwen op een praalwagen. Ze noemde me zelfs Cees. Geen flauw idee. Komen ze weer voorbij, wenk ze me, waren het de dames van de protestborden tegen de gaswinning van begin van de week. Hun hadden verteld dat dit vanavond was. Het dorp liep na afloop leeg en bleek er vlak bij een snackbar te zitten. Even wat gegeten en daar liep het helamaal vol met jeugd. Terug naar het huisje, en de eerste lampjes brand in het dorp. Het hele dorp staat vol met, ja, een soort versierde houten lantarenpalen, bij elke woning 1. Alle straten een ander thema. Misschien van de week nog een keer doorheen rijden als het echt donker is. In het huisje op de bank geploft. Het vervolg van My Big Fat Greek Wedding begon en filmpje kijken.