12. okt, 2018

11 oktober

De wekker ging en we mogen weer aan de arbeid. Gelukkig is het vrijdag vandaag. Voor mij dan qua werkdag. Morgen gaan we een weekendje weg. Op naar de Alblashof waar het op zijn einde loopt voor ons aangenomen werk. Heel de dag klusjes gedaan en voor mijn gevoel de vierdaagse gelopen. Het loopt natuurlijk weer niet. Er is heeeel veel niet klaar. De loodgieter die water erop aan het zetten is en overal natte leidingen en ga zo maar door. De jongens hebben de hal grotendeels afgemaakt en het ziet er echt vrolijk uit. Als het goed is heb ik nog een leuk kadootje voor Joey geregeld, de zoon van Marja. De eigenaar van de Electro wil eraan meewerken, maar even wachten tot het definitief is. Marja was met het idee gekomen, maar ze kon het niet realiseren, en bij toeval kwam ik hierachter. Als je een paar keer wat voor hem doet, dan mats hij mij ook misschien. Peter kwam vanmiddag nog even langs en hij werd aangesproken over wat oplever puntjes. Hij was gelijk nijdig en ik denk dat er wat oud zeer bij de projectleider zit, die vroeger bij een ander bedrijf werkte waar wij ook mee werkte. Nu komen we hem ineens hier tegen. Ik ben benieuwd als de echte oplevering komt. Vanavond komt een rondleiding met de hoge directie van Rivas. Ik denk dat het esthetische hun een beetje tegen zal vallen. Er is flink op bezuinigd, en dat ga je nu echt goed zien. Maar om half vier naar huis. John was met Ibu in het winkelcentrum koffie wezen drinken, hij was het een beetje zat op zijn werk en had de middag vrij genomen. Thuis effe zitten en dat werd in slaap vallen. John ook en zijn we een uurtje gaan liggen op bed. Om zes uur er weer uit, douchen, wat eten en naar yoga. Ik had niet zo veel zin, maar als ik er ben, ben ik blij dat ik gegaan ben. Het was een pittig lesje, maar wel erg lekker. Ze sloot af met een mooi gedicht van Nelson Mandela. Dat doet ze niet altijd, maar deze was wel erg mooi.

Loslaten.
Om los te laten is liefde nodig.

Loslaten betekent niet dat ’t me niet meer uitmaakt.
Het betekent dat ik het niet voor iemand anders kan oplossen of doen.

Loslaten betekent niet dat ik ‘m smeer.
Het is het besef dat ik de ander ruimte geef.

Loslaten is niet het onmogelijk maken,
maar het toestaan om te leren van menselijke consequenties.

Loslaten is machteloosheid toegeven,
hetgeen betekent dat ik het resultaat niet in handen heb.

Loslaten is niet proberen om een ander te veranderen of de schuld te geven.
het is het jezelf zo goed mogelijk maken.

Loslaten is niet zorgen voor,
maar geven om.

Loslaten is niet oordelen,
maar de ander toestaan mens te zijn.

Loslaten is niet in het middelpunt staan en alles beheersen,
maar het anderen mogelijk maken hun eigen lot te bepalen.

Loslaten is niet anderen tegen zichzelf beschermen,
het is de ander toestaan de werkelijkheid onder ogen te zien.

Loslaten is niet ontkennen,
maar accepteren.

Loslaten is niet alles naar mijn hand zetten,
maar elke dag nemen zoals het komt en er mezelf gelukkig mee prijzen.

Loslaten is niet anderen bekritiseren of reguleren,
maar te worden wat ik droom te kunnen zijn.

Loslaten is niet spijt hebben van het verleden,
maar groeien en leven voor de toekomst.

Loslaten is minder vrezen,
en meer beminnen.

Nog even een broodje gehaald en Johnny was aan het strijken. Nog even zitten en op tijd naar bed. Ben nu helemaal zen.