24. okt, 2018

23 oktober

En dan is het ineens weer ochtend. Ik was de eerste in de Alblashof en voor achten kwam er niemand. De laatste deuren gronden en rond negen uur kwamen de mannen van de wegbewijzering en stikkers voor ramen en deuren. Dat gaat er wel gezellig uit zien denk ik. Om elf uur even in het kasteel geweest om een klacht op te nemen van het grote werk dat we verleden jaar en begin dit jaar gedaan hebben. Onderweg zag ik Arie staan, die zijn een flat op Ambacht aan het doen. Effe een praatje gemaakt. Eigenlijk maar 1 klacht en nu bleek dat het kozijn gewoon slecht is en eigenlijk kaal gemaakt moet worden. Even in Dort langs de groothandel en terug naar de Alblashof. De jongens van de stikkers moeten ook de deuren beplakken, en in overleg met hun mijn planning omgegooid en eerst alleen de glaslatten schilderen. Kunnen hun ook door en als het nodig is, later nog even bijwerken. De middag vloog voorbij en bij Yulius de spullen ophalen. De schilder was klaar. Ik had voor de koormantel een etalagepop besteld en die zou in Alblasserdam afgeleverd worden. Gelijk opgehaald en thuis in elkaar gezet. Mantel erop en je schrik je dood van zo’n grote vent in huis. Maar ik vind hem echt leuk. Kijken wat John zeg als hij binnen komt. Hij vindt hem erg leuk en wil hem zijn gezicht naar het raam zetten voor de roddelende terras bezoekers beneden. Maar dat vind ik te gek worden. Besloten om Chinees te halen en bij mijn moeder te eten. Douchen en ik vast eten halen. John kom zelf naar Bolnes. Gezellig zitten eten, John ging naar huis en ik samen met ma naar Pa. Julia en Lucas zouden ook langs komen. Pa boven halen, het was erg rustig op de afdeling en beneden koffie gaan drinken. Hij was erg helder en volop gein. De verpleging kwam nog even erbij staan voordat ze naar huis ging. Ze vindt zijn pretoogjes zo leuk. Hij ging nog aan de slag met een schaal op tafel, of die wel vlak was. Dan komt de ouder knutselaar weer even boven. Hij was wel wat onrustig en liep elke keer weg, kwam weer met wat geks terug en wilde wel weg. Met zijn allen naar boven en gedag zeggen. Hij wilde met ma mee en de verpleging zei, kom, dam krijg je koffie en geef hem een arm. Niet zeggen dat ik mee gaat hoor, zegt ie. Ma weer thuisgebracht, het restant van de Chinees meegenomen. Scheelt morgen weer. Nog even zitten, de priester heeft ondertussen een zonnebril op, nu nog een leuke pruik en misschien roze vleugels. John wilde hem met zijn gezicht naar het raam hebben voor de roddelende terras bezoekers beneden. Die hebben nu wat om te ouwehoeren. Ondertussen appen met Tannet en dan is het bijna weer bedtijd.