3. nov, 2018

31 oktober

De biologische klok is nog steeds van slag. Om vijf uur klaarwakker en er maar op tijd uitgegaan. Eerst naar Papendrecht om het alarm er af te gaan halen en dan de allerlaatste weeën in de Alblashof. Eerst naar Papendrecht om het alarm eraf te halen. Dris vindt het lastig om de sleutel en het alarm bij zich te houden. Zijn zwager ligt op sterven en dan wil hij weg kunnen. Nog een kopje koffiedrinken in de Alblashof en eerst maar de spullen een beetje opruimen en vast wat in de auto zetten. Toen appte Peter dat er weer wat bijwerk bijkomt, dus morgen nog een daagje. Dan kan ik niet veel meer verzinnen, van wat er dan nog gedaan kan worden. Eerst het buitenwerk afmaken en ik had gewoon een koude neus. Na het eten met de stenen plinten beginnen. Die zijn erbij gekomen. Rond half 1 naar huis en daar met john een bakkie doen. Douchen, aankleden, in het zwarte pak hijsen en naar de begrafenis van tante Theus. Jeanette kwam ook daar heen. De rouwdienst gaan we niet heen, dat gaat mij iets te ver, met hel en verdoemenis. Dat is zware kost. Gelukkig is het mooi weer. We waren vroeg en hebben een rondje over het graf gemaakt. Jan een collega, Joop mijn oude werkgever liggen er. Ook het grafje van de drieling van Pieter. Tegen drieën liep de parkeerplaats vol. Tante Magda gecondoleerd met haar zus en dan loop je gelijk een hoop familie tegen het lijf. Wil en Betty zie ik wel vaker. Ada, Henry en Thea is echt jaren geleden. Het blijft een bijzonder iets. De parkeerplaats stroomt ondertussen vol en bijna iedereen in het zwart, de vrouwen een hoed op en als je dan rondkijkt is het wel iets moois. De lijkwagen met 9 grote zwarte volgauto met familie is ook best indrukwekkend. Je krijg bijna het idee dat je op een filmset ben. Het ius bijna onwerkelijk. Zou goed staan in Knielen op een bed violen. Een grote stoet het graf op en ze ligt vlak bij ome Piet. Een dominee hield een preek van ruim een half uur. Als hij het over tante Theus had, was ik ontroerds maar het zware werk, dan haak ik af en begrijp er echt helemaal niets van. Ik begreep de vergelijking tussen de reiziger en de pelgrim gelukkig wel. Laat mij dan maar de reiziger zijn, en een behoorlijke afvallige, dat werd wel duidelijk. Mooi dat mijn tante een pelgrim was. Voor haar was het een mooie begrafenis, dat past helemaal bij hun. Er werd ook nog een Psalm? Gezongen en iedereen kon bijna meezingen. Dan sta je daar als heiden tussen. Ik ben wel blij dat ik geweest ben, het was altijd zo’n lieve tante waar ik vroeger veel kwam en de laatste jaren sporadisch. Maar als ik ze aan de telefoon had bij ma en ook de kinderen, was het altijd liefdevol en gemeend. Ondanks dat het leven dat ik leid totaal niet kan in hun geloof. Mooi afscheid van een mooie vrouw. Nog even afscheid nemen van de nichten en neven en tante Magda een knuffel geven. Versteend van de kou de auto in en naar huis. Ma nog even bijgepraat, die heeft het er zo moeilijk mee en kon het niet aan. Twee andere zussen waren er ook niet. John was nog even naar de zaak om afscheid van 1 van zijn leerlingen te nemen. Dus wat boodschappen halen voor het eten en aan de slag. John belde dat hij er aan kwam. Is het eten klaar en nog geen Johnny. Dus maar vast gaan eten. John stapte toch binnen. Moest nog even met de arts een familiegesprek hebben. Rond zes uur weer op pad. Ma halen in Bolnes en bij pa een bakkie doen. Hij was niet heel helder vanavond en na twee bakjes koffie wilde hij naar huis. Dus hem weer boven gebracht en dat ging goed. Ma thuisgebracht en zelf ook naar huis. John was naar zijn koor, spullen voor morgen klaar maken en nog even zitten.