4. nov, 2018

3 november

Om vier uur wakker, naar het toilet en toch weer in slaap gevallen. Om 6 uur klaarwakker en er maar uit gegaan. Blog van de afgelopen dagen online gezet en een bakkie met een cracker gemaakt. Effe op de bank film van gisterenavond afkijken. Kwart over acht bedacht ik me dat John naar een crematie koest. Maar dat was al om negen uur en ging hij niet meer redden. Dus bleef hij nog even liggen. De lamp van het plafond gesloopt. Gelijk maar even boodschappen doen. Twee supermarkten ende bakker en het meeste is weer binnen. Ontbijt maken, Johnny wakker maken en ontbijten. Aankleden en naar pa om daar een bakkie te doen. Jeanette en ma waren ook net geparkeerd en beneden koffie met ene broodje gedaan. Pa aan de patat en hij zat ervan te smullen. Tegen half drie hem weer boven gebracht en nog even naar het dorp gereden waar John voor een broek wilde kijken. Ze hadden niets in zijn kleur. Even met Ria bijgekletst. Zij werkte vroeger bij een klant waar ik altijd kwam en heb haar al jaren niet gezien. Nog een gevecht met een paar meiden midden op het dorp naast ons. We wilden ertussen springen, maar het vriendje van de wilde had haar goed vast. De aanleiding was niet helemaal duidelijk, maar een vrouw zei tegen haar terwijl ze bleef krijsen. Je noem mijn dochter geen kankerhoer. Dat is de trend tegenwoordig om maar alles te kunnen zeggen. Gisteren nog een programma op de tv over de norm die verplaatst. De jongens die een homoseksuele man in elkaar geslagen hebben in Dordrecht werden wel veroordeeld voor geweld, maar niet voor homofobie. Een hoogleraar vertelde dat het tegenwoordig normaal is om Homo, flikker, hoer en zelfs met kanker ervoor normaal gevonden wordt en datr er niest mee bedoeld wordt. Dat is het oordeel in meerdere rechtszaken, dat het als geaccepteerd straattaal gebruikt wordt. Waar blijven we tegenwoordig als dit geaccepteerd wordt. Ik vind het diep triest. Naar huis en daar de Chinees maar laten komen. Ik had geen zin om te koken en om half zeven richting Brabant om bij Ad en Arjan op visite te gaan in Oud Gastel. Er is een bierproeverij voor Ad zijn verjaardag. We waren een van de eerste en het liep al snel gezellig vol. Vrienden, collega’s en buren. Leuk om sommige nu in levenden lijve te zijn. Sommige kennen we alleen van de verhalen. De zoon van een buurvrouw is bier sommelier en kwam een bier proeverij doen. Een leuke vent die een paar jaar geleden een eigen bier heeft ontwikkeld en nu meerdere soorten brouwt. Ik ben helemaal geen bierdrinker, maar het hele verhaal erbij en met zijn alle is het een leuk idee. Ik heb overal kleine slokjes van geproefd, want ja, moet ook nog rijden. Er waren er twee die ik wel aardig vond, John had weer een hele andere die hij lekker vond. Dan vliegt zo’n avond voorbij en bleven we met een klein klupje over. Dan is het ineens half drie als je thuis ben.

Het is leuk om iets niet te kunnen, want dan kan je iets nieuws leren