1. dec, 2018

30 november

Rond vijf uur weer wakker en raar gedroomd. Half zes er maar uit gegaan en op mijn gemak de dag beginnen. Vroeg naar de zaak om verf op te halen en een bakkie doen. De verf inladen en even met Bob gesproken. Daar blijk ook veel aan de hand te zijn, bij het schoonmaakbedrijf. Een beetje wat er bij ons op de zaak twee jaar geleden speelde. Hij zat er echt mee, dat zag je. Heel trouw personeel loop nu weg. Dat is niet goed. Door naar Gorinchem, waar de jongens ook net aankwamen. Met zijn vieren een bakkie doen en omdat het werk wel gesmeerd loopt, ben ik vast voor gaan werken. Kan Roberto alles volgende week afsausen. John nog even gesproken, hij heeft avonddienst en is niet helemaal fit. Maar hij ging toch. Ibu had gebeld en ze had Ziggo gebeld. Die komen nu langs, maar dat kost wel geld had ze gezegd. Hoe ze dat nou weer gedaan heeft. De dag vloog voorbij en het was zo weer tijd. Nog even langs de zaak om de papieren in te leveren en door naar huis. Onderweg Ibu even bellen en ze zei dat ze Ziggo gebeld had omdat ik gezegd had dat zei moest bellen., Dan gaan mijn haren al rijzen. Dat had ik niet gezegd. Wie heeft er gebeld dan. Ik zeg ze, ik ben niet gek hoor. Ik heb het nummer opgezocht. Dat heeft ze niet in huis en ze kan niet lezen. Laat ze gewoon eerlijk zijn en zeggen dat er van de zorg iemand gebeld heeft. Ik ben er wel een beetje klaar mee, dat gedraai en gelieg. Ik heb gezegd dat ze Ed of Jean Michel moest bellen. Die snappen dat wel en kost het in ieder geval geen geld. Thuis douchen, omkleden, mailtje sturen voor het kerstdiner van De Kringen, wat we hier houden de 16e  december en door naar Den Haag. Ik ga met Walter de voorzitter van De Kringen eten. Er is nogal wat gebeurt en we gaan kijken wat ik nog kan betekenen en ik nog wil gaan doen. En dat allemaal door de beruchte Ria. Het was rustig onderweg en ben ik nog even de stad ingelopen. Het Noordeinde uitgelopen. Daar moeten we een keer gaan winkelen. Heel veel leuke galeries, restaurantjes en ook hysterische kerstetalages. Tegen zevenen naar Triana, een Spaans tapasrestaurantje. Walter was er al en eerst even bijgekletst. We hebben kleine gerechtjes besteld en samen van gegeten. Het was heerlijk, wat een goed restaurantje. Tussendoor de afgelopen zomer besproken en Walter wilde weten war hij kon doen om mijn pijnpunten weg te krijgen. Ik heb de afgelopen weken naar aanloop van dit gesprek en etentje ook eens goed naar mijn zelf gekeken en vanavond ook weer inzichten gekregen waarom ik zo reageer en het mij raakt etc. We mogen echt heel blij zijn met Walter, wat hij allemaal voor De Kringen doet. Denk niet dat er veel zullen zijn die er zoveel tijd, energie insteken om mensen binnen boord te houden. Het is goed geweest om dit te doen. Misschien nog een keer kort met Ria spreken en we gaan volgend jaar weer gewoon verder met de Gaypride in Utrecht, Roze zaterdag in Venlo en misschien in de werkgroep communicatie. Heerlijk gegeten, geweldig gezelschap, een heel leuk restaurantje, dus een hele leuke avond. We zouden nog een afzakkertje bij het COC doen, maar daar was een jongerenavond. Dus naar huis gegaan en tegen half twaalf weer thuis. Ik was la in slaap gevallen toen John tegen twaalven thuiskwam.