4. dec, 2018

4 december

Ik sliep zo en na 1 nachtelijke break deed de wekker weer zeer vanmorgen. Krullers in en naar Gorinchem. Eerst bij de groothandel verf halen en daarna naar de flat terug. De jongens waren er nog niet, eerst een bakkie doen en aan den arbeid. Verder met de deuren en het was mooi weer. Toch wel een leuk stadje Gorinchem. Twee keer met Ziggo gebeld over de tv van Ibu, maar kwam er de tweede keer door en konden niet vinden wat ik bedoelde. De dag vloog weer voorbij en om half vier naar huis. Ibu gebeld en na een praatje pot begon ze over de tv en toen ik vroeg wie ze nou gebeld had, bleek onze Annie weer van alles geregeld te hebben. Dat schoot gelijk verkeerd en ik nijdig. Ibu weer hellemaal over de rooie. Dreigementen, en het hele theater werd weer ter uitvoering gebracht. Ergens begrijp ik er ook wel, maar ben dan boos op Annie. Nu heb ik weer ruzie met ibu, en zei komt er mee weg. Ze doet ook alleen wat Ibu haar vraagt, maar na een tijdje alles aangehoord te hebben, gezegd dat ik vanavond terugbelt. Die zal nu wel alle registers weer opentrekken en alles af gaan bellen. En misschien morgen weer ziek zijn. Maar ik ben de spelletjes een beetje klaar. Of ik moet ook maar niet te veel meer bellen, maar dat is natuurlijk het heikele punt. Dat ze niemand ziet en alleen thuis zit. En alleen de meiden van de zorg kijken naar haar om. Dit zal wel weer een gevolg krijgen. Thuis effe zitten en verder met de kerstversiering. Effe wat anders aan mijn hoofd. Dan belt Diana, van de thuiszorg van Ibu. Die had ze overstuur aangetroffen en wilde even weten wat er gebeurd was. Een lieve serieuze meid heb ik het idee. Een heel gesprek gehad en ze begreep me waar de angel zat. Ze wist van het Ziggoverhaal en dat Annie het afgebeld had. Zij zou John informeren, maar had dat nog niet gedaan. John gaat morgen langs, ik bel haar vanavond nog wel even. Lekker zo net voor de feestdagen. Ondertussen saus voor de macaroni ontdooien en daar gaan we weer. John kwam thuis en hebben we gelijk gegeten. De versiering gaat ergens op lijken. Overal al lichtjes, tientallen kerstballen hangen voor het raam en om negen uur was ik het zat. Ibu even gebeld, die had al weer het hoofd van de zorg gemobiliseerd en het allemaal geregeld. Behalve dan, dat wij ook op de hoogte gesteld worden. John gaat met haar contact opnemen en dan moeten er maar strengere regels komen. Spullen voor morgen klaar maken en nog even zitten voordat het weer bedtijd is.