16. dec, 2018

15 december

Om vijf uur weer wakker en er om zes uur maar uit gegaan. Op de bank met een bakkie even wat tv kijken. Om acht uur beginnen aan de zware laatste loodjes. Morgen kerstdiner en ik moet nog zoveel doen. De vitrine kasten, dressoir en tafel achter de bank inrichten. De kerstboom nog optuigen en schoonmaken. Om acht uur begonnen met de vitrine kasten en tussendoor John wakker maken en naar de bakker voor verse broodjes. Gelijk samen ontbijten en John ging al vroeg naar dort, zodat hij zijn auto kwijt kon. Afgesproken dat ik toch niet kwam kijken, omdat ik nog zoveel wilde doen. Maar zus belde en we zouden vanmiddag later pas een bakkie bij pa gaan doen, dus douchen, om even over elf toch maar naar Dort te gaan. Ik moest ook nog naar de opslag voor wat serviesgoed. De tweede parkeergarage had nog plek en een stukje over de kerstmarkt gelopen. Het was al behoorlijk druk en smerig koud. John was er klaar voor en nog een stukje van de markt gelopen voordat hun op moesten treden. Ze gaan 5 keer een half uur zingen en John doet de eerste drie mee en dan gaat hij werken. Het klonk mooi, Alleen jammer dat niet iedereen zich aan de kledingvoorschriften heeft gehouden. De dirigent wilde alles zwart, maar had zelf een grijze jas met bruine schoenen aan. Dat vond ik slecht. John stond helemaal achteraan, en kon je bijna niet zien. Soms hoorde je hem er welk bovenuit. Het klonk leuk en ook goed om te zien dat hij het leuk vindt en toch in zo’n sociaal gebeuren stapt. 1 van de meiden ken ik van yoga en een ander van vroeger van Bolnes. Klein wereldje toch. Na het eerste optreden ben ik weer gegaan. Het was zo ontzettend koud en nog heel druk. Auto halen en in de opslag servies halen. Thuis even opwarmen, beneden nog een kadootje kopen voor het kerstgebeuren van mijn kring morgen en weer naar pa wandelen om daar een bakkie te doen. Ma, André en Jeanette waren er al. Pa was agressief en had blijkbaar een conflictje met een medebewoner. Wel gezellig koffie gaan drinken en nog even met de verzorging gehad over hoe hij was. Ze prikkelen elkaar blijkbaar, maar lopen soms ook nog net niet hand in hand over de gang. Dementie is toch een klote ziekte. Terug naar huis lopen en versteend weer thuis. Verder met opruimen, de kast achter de bank verder inrichten, de deurtjes erin hangen, lichtjes vast in de kerstboom doen, tussen door eten maken, nog meer opruimen, en nog meer schoonmaken. Om half negen de boel de boel gelaten en een film gaan kijken. Om elf uur naar bed. Ik was het zat en moe.

Geduld is het vermogen je motor stationair te laten draaien, wanneer je hem het liefst verschrikkelijk op zijn staart zou willen trappen.