18. mrt, 2019

15 maart

Om half zes weer wakker en eruit gegaan. Eerst naar de zaak om een stapel bouwtekeningen op te halen voor een bespreking straks. Begonnen met een bakkie en door naar Zwijndrecht. Om acht uur had ik een voorbespreking van een Lean plan, voor een grote verbouwing in het Ziekenhuis in Zwijndrecht. Volgende week is er plak dag, dan maken we met zijn alle de planning en nu krijgen we vast voor info. Voor de plak dag krijg iedereen een pakje met gekleurde memoblaadjes. Daar zet je je naam, fase en uit te voeren werk op. Die plak je op een dag in de kalender en zo krijg je een grote planning. Alle kleuren waren er en roze bleef over. Kijken ze mij aan, en ik zeg dat is goed. Iedereen opgelucht. Hoe triest eigenlijk. Ik zei maar niets.  Om half tien weer klaar en hebben we nog even op de locatie gekeken van de verbouwing. Ze zijn verleden jaar over gestapt op een nieuw soort bloem behang. Maar degene die er van het ziekenhuis bijzat, was niet helemaal gelukkig met de keuze van het patroon dat nu gebruikt wordt. Ik was het met hem eens en zei dat er toch wel wat gevonden moest worden dat op de oude leek. Die is niet meer in productie. Daar zou ik even induiken. Sjef was een bakkie aan het doen, hij was aan het werk daar en heb ik gelijk ook een bak koffie gedaan bij hem. Nog even met Arie de uitvoerder van het ziekenhuis gesproken over het vertrek van Andries, de uitvoerder van Gouda die weg gaat bij het bedrijf. Door naar Gouda en de slaapkamer van woensdag afsausen. Ook nog een toiletje sausen bij een huisje wat, ja, hoe zal ik het netjes zeggen. Er zijn van die hulpprogramma’s op TV, waar ze zo in kunnen. Het staat helemaal vol, het stinkt ernaar van alles en nog wat, de rillingen lopen over je rug en ga nog maar even door. Het is een schat van een vrouwtje, maar dat zeg dus niets. Ik kon er net niet bij en deed de wc-bril omhoog om even op de pot te gaan staan. Dan kon ik bovenin de punt van het plafond de kwast er even doorheen halen, maar dat was te ranzig voor woorden. Kleed terug, verstand op nul, insmeren en wegwezen. Vanmiddag nog een keer. Ongelofelijk hoe sommige mensen kunnen wonen. Dan heb ik alleen nog maar de gang gezien en de badkamer verleden week. Ik durf niet de woonkamer in. Dat moet heel bijzonder te zijn. Handen goed wassen en eerst maar gaan eten. Andries belde dat er naast het huis waar we eten wat vlekken in het wc-plafond zat. Daar even gekeken, ik denk dat het optisch is, doordat een gedeelte opnieuw gestuct is en andere structuur heeft dan de rest. Maar die mijnheer dacht van niet, dus het wc’tje even opnieuw gesausd. De wc van vanmorgen nog een keer gaan doen, maar ze was de hort op. Dan heb je afgesproken. Dan de papieren maar vast invullen en lekker vroeg naar huis. John appte dat hij Annie geconfronteerd had met de gang van zaken en dat hij er niet blij mee was. Ze was er nogal ontdaan van en hij heeft gezegd dat hij volgende week het kantoor gaat bellen over hoe verder. Ik blijf er maar even tussenuit. Hij reed nog even langs Ibu en we kwamen elkaar onderweg tegen. Thuis effe zitten en dan in slaap vallen. Douchen en aankleden. John was ondertussen thuis, We zouden in Barendrecht wat eten en dan zou ik met otto poolen om naar de kringavond te gaan. Otto belde af, zijn buitendeur was kapot en de sleutelmaker zou langs komen. John ging daarom maar even liggen en ik mijn blog bijwerken en wat eten gehaald. John wakker maken en eten. Daarna naar Rotterdam voor de kringavond. Het was weer gezellig, chaotisch en het gaat zoals altijd alle kanten op. Nog even Otto zijn nieuwe bolide bewondert en naar huis. Heb je op de Erasmusbrug nog een alcohol controle en ben je tegen half twee weer this. John lag al in dromenland en ben ik er lekker bij gekropen.