24. mrt, 2019

23 maart

Goed geslapen, wel om vijf uur, zes uur wakker. Om zeven uur een bak koffie gezet en mijn blog van gisteren bijgewerkt. Beetje last van mijn nek, omdat ik mijn kussen vergeten ben mee te nemen. Wel een lekker gevoel, dat niets moet. Even een paar dagen niets en wakker worden met een mooi uitzicht over het platteland. John was ook vroeg wakker. Ik heb een bak koffie gezet voor hem en gaan douchen. Daarna John en aan een heerlijk ontbijtbuffet aangeschoven. Spullen op de kamer pakken en rond tien uur naar het centrum van Zwolle. Auto geparkeerd en de stad ingelopen. Bij een soort VVV een plattegrond gehaald en op haar advies een onweg genomen naar het museum de Fundatie. We kwamen allemaal leuke winkeltjes tegen. Nog gekeken of Ik in een kunstwinkeltje een kadootje kon scoren voor twee van mijn kringleden, maar zag niets wat bij hun paste. Bijna nog een stuk houtsnijwerk uit Indonesië gekocht voor aan de muur, maar we laten het nog even bezinken. We kunnen het maandag ook nog ophalen. Komen we een paar winkels verder een heel mooi schilderij tegen van een boom. Te groot voor ons, maar ze kon wel in wat wij wilde er 1 maken in de kleur en maat die we wilde, en allemaal voor de zelfde muur, twijfel twijfel. Eerst maar verder de stad in en kijken of het blijf hangen. Via een oud poortgebouw naar de Fundatie, een museum voor moderne kunst. Mooi gebouw met een geweldige koepel erop. De kunst is niet helemaal wat wij vaak snappen. Er zitten mensen heel lang naar een film te kijken waar eigenlijk niets gebeurt etc. Wel leuke beelden en andere kunst. John was weg van een muur  met allemaal voorwerpen gestapeld van klei in de gekste onderwerpen. Van honden, schoenen, gereedschap en ga maar door. Ik vond het klaslokaal met allemaal biggetjes geweldig. Dan denk ik er van alles bij.... Ook het Herman Brood museum bezocht, heel leuk om te zien en een mooie foto tentoonstellling van de Rolling Stones. Voor mijn broer wat foto's gemaakt en  verder de stad door, leuke straatjes en kaartjes voor een rondvaart geboekt. Dat was om twee uur. Het begon een enkele keer iets te miezeren en het was best koud, maar een leuke stad. Naar de boot en een l euk gesprek met drie meiden die elk jaar met hun moeder wat leuks deden op haar verjaardag. Vandaag 80, en dat was haar niet aan te zien. De boot was gezellig vol en een uurtje gevaren. Altijd leuk vanaf het water en uitleg van diverse gebouwen en gebruiken te krijgen. We kregen koffie en het gebak werd halverwege door twee bakkersmeisjes met een mandje en een touw bij een brug afgegeven. Erg leuk en heel goed gebak.    De kerk de Pererbus bezocht, het Oude stadhuis was open. Geweldig om het schilderwerk te zien, van eeuwen oud. Wel gerestaureerd natuurlijk, maar wat een prachtige raadzaal. In een oude kerk zat een giga boekenwinkel. Mooie plafondschilderingen en een twee mans jazz orkestje stond er te spelen. Op de markt een visje eten, even lang de Librije gelopen, maar er was geen tafel vrij voor ons, en terug naar het hotel. Nu al een hele leuke dag. John ging even slapen en ik ben in bad gegaan. Altijd weer lekker, maar na een klein kwartiertje zit ik maar en ben er weer uit gegaan. Ik ook bijna in slaap gevallen, maar op tijd wak K er. Terug naar h et centrum van Zwolle, waar we naar de voorstelling gaan van Eva Crutzen. Afgelopen week nog kaartjes gekocht. Bleek ze ziek te zijn. Ze hadden ons niet kunnen bereiken blijkbaar.  We komen niet terug voor de herhaal voorstelling. Maar de voorstelling van Nasrdin Dchar had nog wel kaarten en konden het omboeken.  Ik ken hem alleen als een Marokkaanse acteur, dus we proberen het gewoon. Het viel wel op dat er geen Marokkanen in de zaal zaten. Het was een voorstelling over de dilemma's tussen een Marokkaanse man, die gaat trouwen met een Nederlands meisje. Na 15 jaar samenwonen, ging het er eindelijk van komen. Ze gingen trouwen en hij liep tegen de waarden en norman aan van de Marokkaanse gemeenschap. Heel mooi om een inkijkje te krijgen en ik voelde in eens heel veel overeenkomsten waar ik zelf mee geworsteld had. Als jonge homo opgroeien in een orthodox gereformeerd gezin, waar ook waarden en normen zijn, en waar ook soms niet over gepraat wordt. Je weet het, maar als je er niet over praat, is het er niet. Dat zie je in Urk, waar de jeugd ontspoort, in Amsterdam waar de Marokkaanse jongeren ontsporen. Dat heet in Marokko hsoema, dat kwam heel de tijd terug en ik begreep het wel. Hele leuke voorstelling en ik begrijp denk ik ook waarom er geen Marokkanen in de zaal zaten. Hij schop tegen heel veel heilige huisjes aan. Vind zichzelf ook Nederlander, met Marokkaanse roots. Na  afloop nog wat gedronken in de foyer en in zijn gastenboek geschreven. We hadden nog wel trek en hebben een broodje Doner gegeten. Wat was dat lang geleden, dat ik dat op had. En het smaakte heerlijk. Terwijl we naar de auto lopen had ik het idee dat we al dagen wegwaren, maar dit was de eerste dag pas. Terug naar het hotel en na wat lopen keutelen, lekker gaan slapen.