25. mrt, 2019

24 maart

Vanmorgen werd ik wakker en wat denk je. 2 minuten over vijf. Dan lig het niet aan het bed.  Wel weer in slaap gevallen en om half zeven weer wakker. Bakkie koffie gezet en mijn blog van gisteren bijgewerkt. Het ziet er naar uit dat het een mooie dag gelegd wordt. De ramen zijn beslagen van de mist, dus zie nog niet veel. John was ook vroeg wakker en hebben we samen een bakkie koffie gedaan, douchen en naar het ontbijt. Lekker op ons gemak ontbijten, jas halen op de kamer en naar Gorsel om het museum More te bezichtigen. Een erg leuk museum met moderne, hedendaagse kunst. Maar wel die ik snap. Van mijn broer hing er een jonge versie, erg lachen. We waren gekomen voor de expositie van Het geheim van de meester. Een tv programma dat we al jaren volgen. Nu hingen alle schilderijen die in het programma gemaakt zijn in 1 zaal. Van een aantal ook de orginele erbij. Heel erg bijzonder om ze zo te zien, nu je weet wat er allemaal achter *zit om ze te maken. In het café koffie gedronken en terug richting Zwolle om naar het museum kasteel Nijenhuis te gaan. Ik heb de navigatie op kort gezet en dan rij je binnendoor, wat heel mooi is met dit prachtige weer. Ondanks dat het best koud is. Eerst de beeldentuin bezocht en door het kasteel gezworven. Mooie schilderijen, sfeerkamers en een prachtige moderne lamp van glas, in de vorm van een vlinder. John had een giga grote robot gezien in de tuin en wilde naar buiten. Het is een polyester sculptuur van 10 meter hoog in de vorm van een soort robot. Samen op de foto gezet en nog een rondje door het bos gedaan. Ook weer een leuk museum. Doorgereden naar Hattem, naar het Antonio Piek museum. Klein, maar een leuk overzicht van zijn werken. Boven was er nog een tentoonstelling met tekeningen over de Kleine ijsbeer. Hele leuke kindertekeningen. Het dorpje doorgelopen, maar het was helemaal uitgestorven. Aan de IJsselmeer zitten lunchen op een terrasje. Het was goed te doen, met een waterig zonnetje. Nog een klein stukje langs de IJsselmeer gelopen, die erg hoog staat. De uiterwaarden staan onder water en zelfs enkele wandelpaden. Terug naar het hotel, John ging een uurtje slapen en ik ben voor het raam in het zonnetje gaan zitten, viel bijna in slaap en ben in bad gegaan. Even liggen dobberen, nog wat tv gekeken en zijn beneden maar gaan eten. Ik had geen zin meer om naar Zwolle te gaan. Het was bijna uitgestorven in het restaurant,  Nederland moet voetballen begreep ik. Tegen tienen weer boven en nog wat geluierd voordat het weer bedtijd is.