25. mrt, 2019

25 maart

Weer vroeg even wakker, maar toch nog een poosje liggen dommelen. Om half zeven eruit en met een bak koffie wat zitten lezen. Gooi ik mijn koffie door de vensterbank heen. De schade viel mee, afneembaar behang en met een rol wc-papier verder is alles weer droog. Nieuwe koffiegezet en ondertussen regent het flink. We hebben het wel getroffen. Vandaag weer naar huis. Ibu is vandaag 94 jaar geworden. Het is een beetje dubbel, normaal had ik er al gebeld, maar heb haar al drie weken niet gesproken, nadat ik briesende het pand heb verlaten. Vanmiddag maar gewoon op de koffie met een kadootje en maar net doen of ik gek ben. Is niet zo heel moeilijk toch. Laat ik maar de verstandigste zijn. John heeft wel met Annie gesproken, maar met het kantoor is er niet van gekomen. Het is ook lastig voor hem, waarschijnlijk heeft het behoorlijk inpakt voor zijn moeder als Annie moet vertrekken en die korte tijd die ze nog heeft. Ik hou maar wat afstand en kijken hoe het vanmiddag gaat. Vast wat spullen inpakken, douchen en naar het ontbijt.

Het was erg rustig in het restaurant en op ons gemak zitten eten. De laatste spullen in de tas, om tien uur uitgecheckt en terug naar huis. Het viel erg mee met het verkeer en het reed lekker aan. Bij Lexmond eraf gegaan, verder langs de rivier en binnendoor teruggereden. Om half 1awaren we weer thuis. Marco en Marie stonden bij de Lidl, die gaan nu een weekje met vakantie. Ze zijn afscheid wezen nemen van Marco zijn moeder, die heeft niet lang meer. Spullen boven brengen en de eerste was draait. Even naar het dorp om wat spullen voor Ibu te kopen en een plantje voor haar verjaardag. John had al een luchtje voor haar gehaald. Gelijk maar wat Indische hapjes meegenomen en een Tjendol. Ze was aan het rommelen in de slaapkamer toen we binnen kwamen.  Ze liet toe dat ik feliciteerde, maar het hele scala aan theater werd uit de kast getrokken. Ze wilde haar verjaardag ook niet vieren, maar dit is zo anders als normaal. Ik vond nog de uitnodiging van haar 80e verjaardag. Dat is de Ibu zoals wij haar kennen. Niet de Ibu van nu. Ga niet te veel op details in, ik kreeg hem wel over me heen. Ze heeft weer een Oscar gewonnen. Ik begrijp het ook wel, en kan er naar haar toe mee dealen. Gelukkig voor haar dat John autistisch is en sommige dingen hem volledig ontgaan. Maar wat gedronken en een poosje bij haar gezeten. Ze was blij met de hapjes en het luchtje. Ze kreeg allerlei telefoontjes, en dan is het verschil gelijk te merken. Het was nog vroeg en Jeanette gevraagd om de taxi van ma af te zeggen en hebben we nog koffiegedronken bij pa in het verpleeghuis. Toen we de grote zaal in kwamen zat er een moeder met dochter, de moeder zit bij pa op de afdeling, met zo’n hoge toeter op d’r hoofd, heel afkeurend naar ons te kijken. John getint met een baard en ik met gekleurd overhemd en knal oranje schoenen. De arrogantie spat van hun zure gezichten af. En dan weet ik dat haar moeder op de afdeling kan vloeken als een bootwerker als ze weg wil en niet mag. Ik kan daar goed mee dealen en loop dan een extra rondje door de zaal. Gezellig koffie zitten drinken, daarna pa boven gebracht en ma thuis. John was al naar huis gelopen. Thuis eerst wat boodschappen doen, we hebben niets meer in huis. We waren alle twee moe en John ging een poosje op bed liggen en ik op de bank wat tv kijken. Dan is het ineens tegen zevenen en snel eten gemaakt. De pannen op het gas en John wakker maken. Na het eten nog een nieuwe aflevering van The Big Bang Theory en de Luizenmoeder gekeken. De boel opruimen en nog wat tv kijken. Om half tien belde Ed, John zijn broer. Hij was bij Ibu geweest en het blijkt dus erger te zijn dan ik dacht. Ik ben helemaal uit de gratie, en bij die meiden speelt veel meer. Ik laat het los, ik ga niet meer langs en bel ook maar niet meer. Als dit is wat ze wil. De meiden van de zorg staan op eenzame hoogte. Ik vind het erg voor John, hij kan alleen nog actie ondernemen. Ik vind het erg dat het zo gelopen is, nu zo in haar laatste dagen die ze heeft. Het is blijkbaar niet anders. Nog even gezeten en mijn mandje ingegaan.