13. apr, 2019

6 april

Om vijf uur werd ik waker en alle lampen branden nog. John zat prinsheerlijk op zijn tablet spelletjes te spelen, hij kon niet slapen. Hij kwam mee terug naar bed en snurkte zo. Om zeven uur ben ik er uit gegaan en was John ook weer wakker, maar hij bleef nog wel liggen. Een ontbijtje gemaakt voor mijzelf en nog even zitten op de bank. Douchen, even naar de bakker en door naar het station van Alexander polder. Otto zou in de trein van kwart voor tien zitten en ik was iets te vroeg. Frans Willem belde hoe ik ging en daardoor zag ik Otto te laat die in de eerdere trein al zat. De deuren gingen dicht en stonden we op het station. De aankomende trein naar Gouda gepakt en daar weer door naar Utrecht. We waren op tijd bij het vergadercentrum en eerst een bakkie gedaan, met wat lekkers erbij. Het is een normale vergadering en ik vind het al gauw goed. FW was wat verlaat en had de notulen en het vaststellen van de agenda gemist. Daar baalde hij van, want hij had nogal wat aan te merken. Hij is een politicus, en wil graag debatteren. Maar dat is niet wat we gewend zijn bij De Kringen. Er werd postuum een ere speld uitgereikt aan Wim. Hij is van de winter overleden en de speld was al in werking gezet toen hij ziek werd. Toen si het stil gezet, maar in overleg met de familie en partner besloten om het alsnog te doen. Wim zijn moeder, broer en zus waren speciaal gekomen uit het oosten van het land hiervoor., De partner van Wim kreeg de speld en zet zijn werk voort. Je krijg hem voor bijzondere verdienste, als je op meerdere fronten wat betekent voor De Kringen. Ik heb hem 5 jaar geleden gehad. Johan kreeg er ook nog 1 en toen was jet lunchpauze. Daarna gingen we naar een Jeu de Boule centrum. Ik dacht dat dat voor bejaarden was, maar blijkt helemaal hot te zijn onder de jongere. Er waren twaalf banen en wij hadden er 6. Gezellig spelen, ouwehoeren wat drinken en dan vlieg de middag voorbij. Door Walter werd ik uitgenodigd voor de uitreiking van de Jos Brink prijs in mei. Dat is een besloten club en Walter wordt uitgenodigd en mag iemand meenemen. Lijk me wel leuk, het is in Haarlem. Met Otto en Frans Willem nog wat gaan eten in Hoog Catherijne bij een burgerrestaurant. Nog een discussie over de vergadering., Dan zie je dat Frans Willem een politicus eerste klas is en ik zie het stichting\vrijwilligers leven toch net even anders. Hij vindt dat er iemand geofferd had moeten worden. Ria voor het feest of Walter als voorzitter. Tuurlijk is er van alles misgegaan en dat heeft met heel veel zaken betrekking. Hij vindt de opmerking van het bestuur dat er lessen voor de toekomst getrokken worden niet genoeg. Politiek is een hele andere wereld, waar ik het nooit zou kunnen vinden, maar wel interessant om er over te bomen. We hoeven het niet eens te zijn met elkaar. Dat vind ik zo mooi aan mijn kring, dat er mensen van allerlei pluimage inzit, waar ik anders nooit mee in aanraking zou komen op zo’n close manier. Op naar huis, Frans Willem pakt de tram en ik met Otto de trein naar Rotterdam. Onderweg afgesproken dat ik een weekje naar St-Maarten komt. Ik weet niet of John ook mee wil. Ik ben in Alexanderpolder uitgestapt en Otto ging nog verder met de trein. Onderweg in de auto met John en mijn moeder gebeld. Ook denk ik elke keer dat ik voor Ria misschien te hard geweest ben. Haar relatie net uit, zoveel tegen stemmen. Maar laten we het er op houden dat het een nawee was en nu gaan we er weer vol voor. John ook net thuis en stond me in de hal op te wachten. Verder nog wat lui op de bank gehangen en op tijd naar bed gegaan.

Gebruik je verleden niet als hangmat, maar als springplank.