21. apr, 2019

15 april

De wekker ging en dacht wat raar, het is toch zondag. Nou niet dus, eruit en op naar Gouda. Voor de verandering beginnen met een bakkie en de steiger op om de dakkapellen af te gaan lakken. Dat loop al een poosje en kon het nu eindelijk doen. Kom je boven, niets, de timmerman niet klaar, dus het dak maar op om daar verder te gaan. Gelijk boos op kees geworden, dat ik er zo gek van wordt. Iedereen doet maar, de meeste lopen gewoon op uren geld, maar wij lopen in het aangenomen werk. Dat werk wel, want hij gaat wat regelen. Ineens allerlei telefoontjes vanuit het ziekenhuis in Zwijndrecht., Waar we waren en nog niet begonnen zijn. Ik had geen foto van de lean planning van pas en wist niet beter dan dat Sjef daar al bezig was. De communicatie loop wat stroef bij ons op de zaak. Van alles regelen, bellen en nog wat regelen, maar het komt voor elkaar. Sjef er morgen heen, Richard brengt spullen, Arie de uitvoerder blij. En daar gaan we weer. Ik kon ondertussen de dakkapellen afschilderen. Bij 1 bewoner stonden de ramen op een kierstand en had al meerdere keren aangebeld, geklopt en telefonisch geprobeerd ze open te krijgen. Dan maar schilderen op de kierstand. Draai ik me om, zijn ze ineens helemaal dicht. Dus wel thuis. Dikke L, dan schilderen we ze dicht. Ik ben een beetje klaar met die bewoners. Als er wat is, staan ze vooraan in de rij, ze weten precies hoe ze wat moeten regelen, maar als ze zelf even wat moeten doen, dan zijn ze niet thuis. Klaar ermee, en dan de steiger maar weer op in de andere straat. Wel een rare situatie hoor, sta de timmerman te timmeren aan het dakkapel en ik ernaast te schilderen. Dan is dit je uitzicht. Ja wat zal ik zeggen. Even later stoot ik ongelofelijk mijn hoofd tegen een steiger pijp. Boos, koen opgebeld en hij zou komen kijken. Ik baal er ook een beetje van dat ik eerst boos moet worden om wat voor elkaar te krijgen. Peter belde over het zwembad. Daar moet wat gedaan worden, maar ik heb het afgewacht. Hij zei dat ik er donderdag en volgende week heen moest. Ik had met Donald al geregeld dat Arie er heen kon, als ze niemand anders hadden. Ik blijf liever in Gouda om daar de boel te regelen en bij te houden. Ik zei dus dat ik er niet heen ging en hij begin gelijk dat hij er niet was, volgende week, hij had het aangegeven op de zaak en hij kon er niets meer aan doen. De papieren liggen op mijn bureau, ik ga er verder niet op in, je regel het maar en nu was het mijn probleem. Wat mij betreft kan hij echt het L… krijgen. Ik ben zo klaar met die man. Hij noemt zich bedrijfsleider, maar verantwoording nemen voor iets kom niet in zijn woordenboek voor. Ik heb gewoon opgehangen en ik zie het van de week wel. Tijd om naar huis te gaan. Wat een boze dag denk ik als ik in de auto naar huis rijdt. Het is heel gek, maar ik gooi het er tegenwoordig gelijk uit. Dan lijk ik wel heel boos, maar ik ben het ook gelijk kwijt en blijf er niet meer mee lopen. Dat is een les die ik blijkbaar toch geleerd heb de afgelopen jaren. Nooit te oud om nog wat te leren. Thuis even omkleden en ma halen in het Salem. Haar thuis brengen en thuis gelijk maar eten. Ik had nog Wraps van gisteren over. John appte of ik wat Miljoen wilde halen. Hij was aan het werk en was zijn eten vergeten. Dan kon hij dat vanavond opeten als hij thuiskwam. Ik denk, wat is miljoen. Dus een groet bak met verschillende stukjes meloen gehaald en nog wat lekkers erbij. Nog even tv kijken en staat de Notre Dame in de brand. Dat is wel heftig hoor. We zijn er jaren geleden in geweest en wat een schitterende kathedraal was het. Dat maak toch wel indruk. Op de BBC nog wat zitten kijken en dan is het weer tijd voor bed.