11. mei, 2019

10 mei

Ik heb heerlijk geslapen vannacht, dan heeft zo’n yogales toch zin gehad. Ik heb ook minder last van mijn nek en vermoeidheid toen ik opkwam. Op naar Gouda, waar ik erg vroeg was. Het was heel rustig op de weg. John bleef gelukkig nog een daagje thuis vandaag. Met Arie de steiger op en het laatste schuren schoonmaken. Het heeft vannacht blijkbaar flink geregend, want er was een hoop lekkage in de goten. Zelfs langs de muren liep het. Kees gebeld dat hij moest komen kijken, maar de schuld wordt weer heen en weer geschoven. Dan is de uitvoerder ineens verdwenen en net voor het eten ben ik even naar hem toegelopen, om te vragen wat nu de bedoeling is. Dan sta je te praten, gaat zijn telefoon en loopt hij weg. Dat doet hij vaker en Koen maakte een opmerking dat het niet netjes was en ben ik weggelopen. Eerst maar eten. Richard was onderweg en kwam binnen lopen. Eerst een bakkie en bijkletsen met zijn allen. Een rondje gedaan en alles laten zien waar ik tegen aal loop en hoe de aannemer het aflever. Donald belde voor een overzicht van de stand van zaken en hij was blijkbaar niet heel ontevreden. Dat verbaasde me eigenlijk wel. Doen we het blijkbaar nog niet zo heel slecht. Richard was ook verbijsterd en hebben we Kees aangesproken. Ik werd weer boos, en hij ook toen ik zei dat ik niet serieus genomen werd. Dat ik het onbeschoft vond dat hij weg loopt en het vaker doet. Dat was niet waar en hij was boos. Ik zeg streep eronder en dan gaan we nu op een schone lei verder. Richard hem ook aangesproken op de veiligheid op steiger waar hij ook van geschrokken was. Dat het zijn verantwoording is, maar dat was hij niet eens met ons. De verbazing wordt alleen maar groter. Over het kale hout dat ze gebruiken reageerde hij dat hij het twee keer gevraagd had en ze het niet doen. Dan houdt het op voor hem. Nog verbaasder en was blij dat hij het zei waar Richard bij was. Hij weet echt niet wat zijn functie inhoudt. Donald een bericht gestuurd dat de garantie helemaal naar de aannemer moet, maar ik ben bang dat hij dat niet gaat doen. Ik heb gezegd dat wij niet meer zeuren en de boel insmeren. Nu is het aan Donald. Die heeft niet gereageerd, maar zat bij de projectleider in bespreking. Tussen de middag hadden we heerlijke broodjes kip kerrie van Wilma. Ze was zo gelukkig met de trap die we geschilderd hebben voor haar. Ze was gewoon ontroerd. John appte dat hij een leuk huisje gezien had in Ridderkerk. Ik heb de makelaar gebeld en dinsdag middag kunnen we gaan kijken. Nog wat gronden op de steiger en er was nog een grote lekkage. De dakdekkers erbij gehaald, maar ze konden het niet echt vinden. Maandag gaat het dak dicht, zien we dan wel. En dan ineens wordt er grote schoonmaak gehouden op de steiger. Dan heeft dat gesprek toch zin gehad. Richard maakte hem ook duidelijk, dat hij verantwoordelijk is voor wat er gebeurt op de steiger en zeker twee maal per dag over de steiger een rondje moet doen, om te kijken wat er niet goed of veilig is. Hij vind dat maar geneuzel, maar ja, dat hoort dan weer bij zijn functie. Mijn taak is om de voortgang in de gaten te houden en daardoor las het nodig is lastig te zijn. Dat kan ik best goed, maar is niet altijd leuk. De spullen opruimen en dan is het tijd voor weekend. Ma had gebeld of ik haar kon halen. Jeanette kreeg visite vanmiddag. Dus omkleden, naar Salem, ze was nog boven. Pa was op zoek naar de verbouwing😉, en herkende me niet. Hij nam wel leuk afscheid en ging aan de wandel. Ma even thuis afgezet en terug naar huis. Douchen, een plantje voor Joop halen beneden, naar het dorp, spiegel voor pa gehaald, bij de toko wat gegeten en John thuis afgezet. Hij ging bij Marja een bakkie doen. Ik naar Bolnes om bij ma vast een plantenbak af te geven voor Moederdag en naar Joop voor onze kringavond. We hebben het een week verzet, omdat het Otto voorlopig laatste keer is. Op 1 na waren we er allemaal. Ik had bonbons, plantje en een fles wijn meegenomen voor Joop en Rico. Ze zijn pas verhuist, voor hun nieuwe stulpje. Van ons allen hebben ze een roze tuinkabouter gekregen. Joop was er helemaal blij mee. Ze hebben een pup ij huis, een Boston terriër of zo. Boris, een jonge pup, zo geil als boter en wilde maar tegen je aanrijden. Die ging al snel de kamer uit. Een gezellig avond, alle gesprekken gaan weer alle kanten op en dan is het zo weer laat. Afscheid van Otto genomen, we spreken elkaar nog wel, maar zien elkaar voor die tijd niet meer. Om half 1 weer thuis, John was nog wakker en bij hem het mandje ingekropen.