22. mei, 2019

13 mei

Ik was het bijna verslapen. De wekker was wel gegaan, maar schrok wakker van de telefoon. Koos melde zich ziek en of ik Arie wilde halen. Dus aankleden en naar Zwijndrecht. Het was erg druk onderweg en eerst maar een bakkie gedaan. De steiger op om een aantal dakkapellen gaan aflakken. Het was al heerlijk weer en de dag vloog voorbij. Vanmiddag op een andere steiger nog een goot schoongemaakt. Lig daar een berg glas, boven op de steiger in stukken. Ik verbaasd, want die zijn er woensdag al uitgehaald. Als dat naar beneden valt is het leed misschien niet te overzien. Koen geappt dat ik verbaasd ben en hij liet het gelijk opruimen. Dat is top van hem, maar dat de uitvoerder het niet gezien heeft. Ongelofelijk. John appte en ik heb hem even gebeld. Hij had vandaag cursus, maar was niet gegaan. Hij twijfel steeds meer of hij door moet gaan met deze studie en misschien maar een stap terug gaan doen. Gelijk maar even gebeld. Het is zo herkenbaar waar hij tegenaan loopt. Dat is ook wat er op mijn werk gebeurt. Bij hem zal het autisme ook een rol spelen en heb hem weer geadviseerd om contact met MEE op te nemen. Daar lag een aanbod om een paar dagdelen mee te lopen op zijn werk. Dan kan hij eens kijken voor handvatten en of het aan hem ligt, of aan de werksituatie. De boel nog opruimen en Arie thuis afzetten. Door naar huis, waar John net een warm broodje bij de bakker gehaald had. Even bijgekletst en hij had contact met de zaak opgenomen en voor woensdag een gesprek afgedwongen met zijn direct leidinggevende en met opleidingen. Hij gaat er echt voor. Dan zit het echt hoog. Samen het broodje eten en daarna ma even halen. Ze zat al in de hal en heb haar even thuis afgezet. Marco zat in het zonnetje en heb even een praatje gemaakt met hem. Hij zat op Marie te wachten, die haar nieuwe autootje halen was.   Onderweg naar huis, appte John dat ze van MEE contact opgenomen hadden en ze waarschijnlijk morgen terugbellen. Ik ben blij dat hij deze stap gezet heeft. Boodschappen doen met John en het worden Wraps. Samen koken en aan het eten. Staat de tv aan met drie meiden van Frizzle Sissle, Zeg John, Als je make up op doet en een pruik op zet ben je net die ene. Dat is Laura Vlasblom. Het is niet dichtbij familie, maar het Vlasblommen gezicht zit er wel in. Na het eten douchen en mijn blog even bijwerken. Effe op de bank ploffen. We hadden het over het huis, waar we morgen gaan kijken, John zei iets en ik kreeg een gigantische lachbui. Dat is lekker en best wel lang geleden dat ik zo gegierd heb. De tranen liepen over mijn wangen. De songfestival quiz zitten kijken, maar dat was nou niet echt spannend. En dan is het weer bedtijd.