22. mei, 2019

16 mei

En dan is het alweer donderdag. Koos heeft gisterenavond appt dat hij zich goed voelde en het vandaag wilde gaan proberen. Of ik Arie nog wel wilde halen. Dus, eerst Arie halen en dan gaat de dag weer beginnen. Op steiger begonnen om de goot aan de voorkant af te lakken, zodat ze weer een stuk steiger af kunnen breken. Kom ik aan de andere kant, hebben ze weer meer steiger weggehaald dan ik met Kees afgesproken had en ik was gelijk weer pist. Ik laat het maar los, maar merk dat het niet lukt. Zo wil ik niet verder en even later kom Kees voorbijlopen. Ik zeg dat ik even met hem wil praten, maar niet hierop steiger. Ik ben dat gebekvecht zat en het kwartje is gevallen dat deze klus te hoog gegrepen is voor hem. Ook wordt me duidelijk dat er andere prioriteiten zijn, dat zal met deadline en geld te maken hebben. Daar kreeg ik geen antwoord op. Wel verteld wat ik de afgelopen jaren gedaan heb en dat ik weet dat ik een zeikert kan zijn. Maar mijn taak is om de kosten zo veel mogelijk te bewaken en voortgang zien te houden. Hij heeft het er maar over dat de trein nu rijdt, maar ik heb het gevoel dat we geen stoptrein zijn, maar alleen maar aan het overstappen zijn. Ook het steiger verhaal krijg ik niet duidelijk. Probeer het me dan uit te leggen vraag ik steeds, dat kan of wil hij niet, maar dat zal met die andere belangen te maken hebben. Ik heb al een paar keer aangegeven dat wij niet serieus genomen worden en dat ontkent hij steeds. Nu gaf hij toe, dat de steiger volgens Mark er niet voor ons is, en ze op een andere manier zullen zorgen dat wij erbij kunnen. Maar dat gaat ten koste van onze productie, dus gaat dat geld kosten. Hij heeft de intentie om mij zo veel mogelijk te helpen waar hij kan. Daar ben je dan klaar mee. Ondertussen was er een ventje van de steigerbouwers aan komen lopen en heeft een stuk van het gesprek gehoord tussen ons. Waar ik de verantwoording bij hem lag en graag overleg wilde. Ik vond het allemaal wel goed ondertussen. Ik vroeg of het mogelijk was om voor drie dagen vooruit een planning te krijgen. Maar dat kon niet. Dan weet ik niet meer wat ik moet zeggen. Een project dat 7 maanden loopt en miljoenen eurries kost. Dan kunnen ze geen planning van drie dagen geven. Dan ben ik uitgepraat. Ik heb gezegd dat het op de zaak ligt nu en dat ik hoop op een gesprek volgende week met zijn projectleider en Donald erbij. Ik ben weer de steiger op gegaan en verder met schuren en gronden. Even later komt hij weer aanlopen en vraagt of hij even kan overleggen. Ik zeg, natuurlijk. Heeft hij overleg gehad met de steigerbouwer en gaat in overleg met mij afbreken. Ik was helemaal verbaast, maar ook gezegd dat ik blij ben ermee. Tussen de middag hadden we weer verse erwtensoep van een bewoner. Hij smaakte weer heerlijk. Smiddags een rondje gelopen om vast een lijstje te maken, zodat Rob maandag kan starten met reparatie. Dat heb ik ook geregeld om hun te helpen en wij wat af kunnen gaan maken. Met Kees zowaar een rondje gelopen, alles bekeken, een lijstje gegeven dat hij met Eric van de woningbouw op moet nemen en waar ik uiterlijk morgenmiddag een definitieve uitslag van wil. Hij heeft gelijk hout besteld. Er gaat een wereld open. Ik denk dat we van elkaar nog kunnen leren en het lijkt dat hij dat nu gezien heeft. Maar ik juich niet al te snel. Tijd om naar huis te gaan. Koos brengt Arie weer thuis en ik ma halen in het Salem. Ik had eigenlijk een Loonbouw gesprek, een soort van beoordelingsgesprek, maar Donald zijn vrouw heeft een gescheurde schouder en hebben we het morgen. Ma thuis afgezet en naar huis. Ik was doodmoe en heb yoga afgezegd. John had trek in pasta en vast wat boodschappen gehaald en pastasaus gemaakt. Douchen en op de bank. John kwam om half zes thuis en maakte me wakker. Pasta maken, samen eten en verder heel de avond op de bank gehangen en het songfestival gekeken. Zweden vond ik goed, Rusland viel tegen. Duncan is een mooie act en het blijft een schitterend nummer. De uitslag op bed gekeken, maar daar heb ik wat van gemist. Het rijtje stond al klaar toen ik wakker schrok. We zijn door en ik sliep gelijk weer verder.