23. jun, 2019

19 juni

Na de kiespijn heb ik goed geslapen. Ik schrok wakker van de wekker en wilde eigenlijk wel blijven liggen. Maar de plicht roept en op naar Gouda. Beginnen met en bakkie en de steiger op. Ze gaven voor half negen even wat slecht weer op en je merkte dat het een onheilspellende lucht was. Je merkte het ook aan de jongens. We moeten ons allemaal registeren en ik heb datr een tijd geleden al gedaan. Dan moet je thuis een veiligheids test doen. Arie heeft geen internet en wilde Kees dat ik dat dan voor hem zou doen., Dat heb ik geweigerd, omdat de veiligheid soms ver te zoeken is. Hij vond dat niet leuk geloof ik. Ik zei ook dat er regenpijpen niet aangesloten waren en dan wordt hij wat boos. Ik zeg als het zo los gaat, heb je een probleem. Dat werd opgelost. Even later op het dak zag ik dat er een heel dak nog niet met lood afgewerkt was. Ja, wat kan ik eraan doen zeg hij. Wout is ziek. Het dak ligt er al ruim twee weken. Tot 10 tellen. Ik vroeg ook wie er geboord had en dat waren de isoleerders geweest. Ik vraag of hij wil vragen of ze de volgende keer een bezem er overheen willen halen. Ik moet het elke keer doen. Wouter doet het zeker niet. Als iedereen nou zijn eigen troep opruimt, dan werkt het voor iedereen een stuk prettiger. Ik zit met mijn witte broek in die vieze troep. Hij wordt boos en zeg dat ik moet stoppen met zeuren. En er zelf maar een bezem overheen moest halen. Toen ging bij mij het knopje om en ben weggelopen. Even weg bij hem, want ik ben er nu echt klaar mee. Kom ik even later terug staat Sultan het dak schoon te maken. Ik ben perplex. Het begon te regenen en ben ik met Arie en Koos gaan schuilen. Het ging ook onweren, dus de steiger af en maar koffie gaan drinken. Uitgebreid koffiegedronken en om tien uur werd het weer droog. Schitterende luchten en weer aan de slag. Die opmerking van Kees was de druppel. Ik hoor niets van Donald en heb besloten dat ik nu echt gaat proberen om het los te laten. Het gaat aan me vreten en dat gaat niet goed. Ik denk, vanmiddag met een makelaar bij een huis gaan kijken. Ik ben zo boos, ik kan geeneens ontslag neem. Loslaten is denk ik het devies. Hoe moeilijk dat ook gaat worden. Mijn schilders hart klopt daar te snel voor. Tegen 1 uur opruimen en naar rotterdam gereden om bij Deloitte een offerte te maken. Bastiaan had en parkeerplek geregeld voor me en stond zo weer buiten. Nog even langs huis gereden en door naar Alblasserdam. Om drie uur komt Joke van Vliet naar het huis om een taxatie te doen. Met de verkopende makelaar nog een rondje gelopen en wat opgemeten. Ik zie ons daar wel zitten. Joke kwam en wilde zelf door het huis lopen. De overbuurman bleek het recent gekocht te hebben en wil niet meer dat er een winkel in komt. En het mag ook niet opgeknapt worden voor de verkoop binnen een aantal jaar. Buiten na afloop met Joke besproken hoe nu verder. Ze gaat verder onderzoek doen naar de geschiedenis. Maak de taxatie op en belt me dan morgen terug. Dan een technisch onderzoek laten doen en bieden. Volgende week komen er weer kijkers, er zit niet echt druk achter. Ik zou het heel leuk vinden, maar niet tot elke prijs. We wachten verder af. Naar huis, boodschappen doen, spaghettisaus maken en toen John thuiskwam samen eten. Het was erg benauwd binnen, alles opengegooid en lui op de bank tv liggen kijken. John ging even op bed liggen. Niet al te laat naar bed gegaan.