23. jun, 2019

20 juni

De wekker ging weer en dan mogen wij ook weer. Eruit en op naar Gouda. Bakkie en beginnen. Eerst naar de groothandel gereden voor spullen voor Rob. Het spetterde wat, maar acht doorregenen deed het niet. De steiger op en eerst maar een overstek aflakken. Wat raampjes schilderen en beginnen met föhnen. Ik ben een stuik relaxter, nu ik probeer de boel los te laten. De morgen vloog voorbij en dan is het weer etenstijd. Staat er bij de jingens op steiger weer een paar platen glas. Rechtop tegen de steiger en dan kan ik toch mijn mond niet houden. Niet zeuren krijg je als antwoord, dus loslaten. Eerst eten. We kregen weer vers gemaakte kippensoep en een slaatje. Geweldig toch elke keer. Ik had na de middag een afspraak bij een Marokkaans vrouwtje om de muren bij te werken. Verleden week deden ze niet open en gisteren belde ze weer. Sta je daar met al je spullen, wil moeders het niet, want ze heeft visite. Dan ga ik toch weer. Loslaten is het devies. Terug de steiger op. Kom ik Kees tegen en toch maar op de ruiten gewezen. Het is tenslotte personeel dat bij hem werkt. Ja zegt ie en pakt de fiets en rijd weg. Even ben ik verbouwereerd en zeg tegen de jingens dat het levensgevaarlijk is, boven een voordeur bij bewoners. Dan is het toch lekker snel beneden en als ik er zelf maar niet onderloopt krijg je dan als antwoord. Loslaten is het motto in mijn hoofd, maar ik baal hier zo van. Verder met verven aan het overstek. Schilderen is het niet. Joke, de makelaar belde om even te overleggen. Ze ziet geen problemen, alleen de milieu-inspectie heeft ze nog niet over de grond. Dat blijkt in de buurt wel aan de orde te zijn. Ook de aankoopprijs van de buurman weet ze en we hebben afgesproken dat we eerst een technische inspectie doen en dan een bod doen. We zullen niet heel veel kunnen zakken denk ik. De prijs tov de aankoop en de WOZ is reëel. Tijd om op te ruimen en dan vraag Kees ineens of ik nog contact met Mark gehad heb over de goten. Ik denk dat hij doorheeft dat ik de goten laat zitten en hij steigers af moet gaan breken. Maar als de goten niet klaar zijn kan het niet doen. Ik zei dat hij mij ontloopt en ik een beetje murm bent ondertussen. Ik zei dat ik er klaar mee was en het van mij in het honderd mag lopen. Dat wil ik niet weten. Alleen of ik wat afgesproken had. Dus verbouwereerd maar weer vertrokken. Hij is uitvoerder en dan is zijn taak dacht ik, oppakken en wat mee doen., Maar nee, weglopen. Dus loslaten maar weer. Vanavond naar yoga, effe echt ontspannen. Ik liep naar het schaft huis en zeg Wilma dat ik moet lachen. Je kijk zo chagrijnig heel de week. Dat is niet goed hoor, zeg ze. Ik herken me erin, maar nu eerst naar huis, douchen, de bevestiging om het technisch onderzoek te doen zat in de mailbox. Ma halen op Salem. Ik zag een mailtje dat hij het gisteren heel erg naar zijn zin gehad heeft op de BBQ en de roofvogel show. Hij had er erg van genoten. Ma was nog boven en pa was een sinasappeltje aan het ten. Nog even met Jenneke gesproken, de EVVér van pa. Ma thuis afgezet en ook naar huis. Wat kleins eten en weer de deur uit naar yoga. Nog effe met Mar bijgekletst en een heerlijke ontspannen les yoga. Ik was bijna in slaap gevallen, zo rustig was ik geworden. Heerlijk gewoon. Op de terug weg met Otto gebeld, hij had geprobeerd te bellen. Hij was net klaar met werken en zat in de airco in zijn appartement. Het is bloedheet daar. Hij heeft zijn draai gevonden op St-Maarten en heeft het druk met werken. John lag op bed zag ik toen ik thuiskwam. Uitgebreid bijgekletst met Otto en daarna nog even de papieren van de zaak ingevuld en dan is het weer bedtijd.