23. jun, 2019

21 juni

Ik schrok wakker van de wekker. Ik heb heerlijk geslapen na een lesje yoga. Dat is toch een goeie keuze geweest om dat te gaan doen. Aankleden en op naar Sliedrecht om de papieren in te gaan leveren. Ik merk dat ik niet lekker in mijn vel zit en het gevoel heb dat ik een beetje zuur wordt. Dit gaat niet de goede kant op en ik krijg het niet voor elkaar om het om te draaien. Ik loop tegen zoveel dingen aan waar ik geen invloed op heb. Vroeger toen ik voor Peter werkte, dan trok ik aan de bel bij iedereen en regelde ik het. Dan ging je in gesprek, merkte je dat je veel credit opgebouwd hebt door de kennis die je hebt, weet waar je over praat, waardoor je ze serieus nemen. Donald laat het nu niet los, en ik kom bij de projectleider niet verder. Die negeert me en vind me lastig. Ik ben te veel begaan met mijn werk, dat ik het onbegrijpelijk vind. Het gaat ook aan mij vreten merk ik. Hopelijk dat ik Donald vandaag spreekt en hij eindelijk wat geregeld heeft. Ik merk aan mezelf dat ik de vat erop kwijt begin te raken en dat wil ik niet. Eerst maar naar Sliedrecht om de papieren in te gaan leveren. Een bakkie met de jongens doen en door naar Zwijndrecht om bij Sjef te gaan kijken. Hij wilde een rondje doen en er ook iemand bij volgende week. Met Arie, de uitvoerder van het project en van dezelfde aannemer van Gouda is staan praten. En een timmerman die ook in Gouda gelopen heeft. Dan hoor je weer dingen die niet kloppen en bevestigen het beeld van de projectleider in Gouda. Met Sjef alles bekeken en door naar Gouda. Ik was er rond negen uur en gingen we gelijk eten. Ik zit net, belt Richard. Even over het huis gehad waar we mee bezig zijn, over Sjef wie erbij zou kunnen en dat was rond. Toen hadden we het over dit project. Richard wilde twee weken geleden al ingrijpen, maar Donald wilde het zelf regelen. Met Richard besproken wat me dwars zat, waar ik tegen aan loopt, wat ik niet begrijp en de onmacht waar ik mee worstelt. Kom Wilma in de auto voorbijrijden en terwijl ze langs rijdt doet ze met haar handen de mondhoeken omhoog, dat ik moet lachten. Ik schiet in de lach en tegelijkertijd breek ik en begin ik te janken. Ik schrok hier wel van, ik had niet verwacht dat ik het weer zo ver zou laten komen. Ik ben er savonds niet mee bezig, ik slaap goed, maar toch zit het me erg hoog. Richard schrok ook en hebben we gelijk besloten om het hele goten verhaal los te laten, er mee te stoppen en dan maar laten escaleren. Er viel gelijk een last van mijn schouders. Bij Peter had ik die beslissing al lang genomen, maar bij Donald heb ik toch minder credit heb ik het gevoel. Kan ook aan mij liggen, maar dat open wel weer mijn ogen. Ik voelde me gelijk rustig worden en Richard kreeg een belangrijk telefoontje en zou later terugbellen. Ik voelde me gelijk weer top, en begon ook weer te lachen. Bij de jongens gelijk aangegeven dat we verder alles laten zitten en samen met Koos en Adrie helpen om de opdraaisteiger te verplaatsen. Dan even naar Stolkijk om een garantie klusje te bekijken. De bewoner was er niet en heb via de buurvrouw op het balkon toch kunnen zien waar het om gaat. De bewoner gebeld en die belde terug toen ik net Stolwijk uitreed. Gezegd dat ik het op zou nemen met de aannemer en hij had het ook over zijn erker. Nog even teruggereden, maar ik kon niets ontdekken. In Gouda eerst een bakkie en de steiger op. Dan sta ik toch nog met een pot verf om een overstek te gronden, nu staan de steigers er, maar weer opgeruimd en loslaten. Begonnen aan een paar dakkapellen en ik merk dat ik het weer naar mijn zin krijgt. Richard belde terug en alles nog even voor Sjef geregeld en hem bedankt voor de steun. Eerst eten en Leila had broodjes kip kerrie gemaakt. Ze waren heerlijk. Nog wat gronden op steiger en de boel opruimen. Door alles wat er gebeurd is heb ik niet veel productie gemaakt vandaag, maar het heeft me wel heel veel opgeleverd. De stand van zaken bekeken en op naar huis. Ik ben wel aan get weekend toe. John was aan het rommelen en na het douchen hebben we gelijk maar de boodschappen gedaan. Ik kreeg een mailtje dat er woensdag een inspectie in het huis plaats vindt. Kunnen we misschien eind van de week nog een bod doen. Na de boodschappen naar het dorp en een rondje lopen. Hebben we het over wat er vanmorgen met mij gebeurd is, dat John op zijn werk tegen dezelfde dingen aanloopt, zijn studie en dat het huis er misschien aan gaat komen. Ik wil het wel rustig aan doen en dan maar twee maanden langer huur betalken of zo. Zeg John ineens. Zou je zien dat Ibu dan ook nog gaat als alles net loopt. Gezien ons leven zou het me ook niet verbazen. Maar daar komen we dan ook wel weer doorheen. Wat eten, nog een ijsje bij Nikki, wat hapjes voor Ibu halen bij de toko en spreek Steven me aan. Die heeft vroeger bij mij op school gezeten en we Komen elkaar wel vaak tegen, maar negeren elkaar. Ik heb nou niet zulke leuke herinneringen aan die periode, en hij was ook 1 van de klootzakken. Maar hij zei dat hij het leuk vond dat wij een grootte prijs gewonnen hadden. Er is in Ridderkerk een paar ton gevallen vorige maand en het verhaal gaat dat wij dat zijn, blijkbaar. Nou dan moet ik ze allemaal teleurstellen. Dat we voor een huis gaan wil niets zeggen, de hypotheek is nog niet binnen hoor. John thuis afgezet en door naar Rotterdam voor de kringavond. Jan Willem had me aangemeld voor een parkeerplek, maar het was zo druk in die sector, dat ik na drie rondjes hem maar ergens anders neer gezet heb. Dan betaal ik zelf wel. We waren met 7 en het was gezellig. Van alles komt er over de tafel en een inkijkje in het nieuwe logo van De Kringen. Wij waren er niet gelukkig mee en het kost maar 20.000 eurries, dus waar hebben we het over. Ergens heb ik nu, waarvoor zou ik volgende week alles weer uitpakken op de roze zaterdag, maar ik heb het beloofd, dus nog maar een keer. Dan ga ik me wel beraden. Rond half 1 weer richting huis, 20 euro verder van het parkeren en thuis mijn mandje ingedoken. John lag er al in, maar was nog wel wakker.