1. jul, 2019

26 juni

Wakker voordat de wekker ging en er maar uit gegaan. Het is al behoorlijk warm binnen, maar we doen het er maar mee. Onderweg erg rustig en ik was al vroeg in Gouda. Bakkie doen met de jongens en aan den arbeid maar weer. Met Arie verder in de tuintjes en ik moet zeggen dat we lekker samenwerken. Het gaat goed en we gaan gestaag door de tuinen heen. Tussen de middag op de stoep eten met zijn allen en kwam Richard aanlopen. Donald laat het afweten en daarom komt Richard maar. Eigenlijk triest, maar ik ben blij dat hij het serieus oppakt. Samen een rondje lopen en laten zien waar ik allemaal tegen aanloopt. Hij begrijp me en vind dat het ook zo niet verder kan. Hij kon een vertegenwoordiger van een ander verfmerk en die zou hij eens bellen. Eindelijk eens een serieuze aanpak. De deuren die ik gisteren met de warmte afgezegd had afschilderen. Het ius beter, maar de bewoner vindt het niet mooi. En ik moet gaar daar gelijk in geven, alleen dit is wat ik er nu van kan maken. Richard belde met een oplossing, Het is Amerikaans grenen en dat is een vettige houtsoort. Er gaat gelijk wat dagen en dan komt school weer boven. Waarschijnlijk hebben de goten door de vele lagen verf die erop zitten en daardoor een te dikke laagdikte gekregen het niet meer kunnen redden. De warmte en de nieuwe verf klapt dan van het hout af. Dus de oplossing is alles kaal maken en dan opnieuw opbouwen. Hij had gezegd dat dat het gezien moest zijn toen er een verstechnisch rapport gemaakt is. Daar is het dus al fout gegaan. Volgens de vertegenwoordiger van ons had het daar niet mee te maken toen ik hem daar een paar maanden geleden naar vroeg. We hadden de eerste blazen ontdekt en is hij wezen kijken. Dan moet er een andere oorzaak zitten, van binnen vocht wat alleen via de goot eruit kan. Dat is mijn gedachte. Dat was ook niet zo, dus heb ik er verder niets mee gedaan, maar wel altijd in mijn achterhoofd gehad. Afgesproken om morgen een proefje te maken op een stuk goot, waar nog niet begonnen is en het droog is. Later zelf de vertegenwoordiger zelf ook nog aan de lijn gehad en hij heeft een plausibel verhaal. Die van ons vertrouw ik niet helemaal meer nu.  Kijken welke kant et op gaat. Nu neerleggen bij de hoge mannen. Dan mogen die een beslissing nemen. Ondertussen was het tijd om naar huis te gaan. De bandenzaak bellen om mijn banden te wisselen, dat kan maandag en ma halen in het Salem. Haar afgezet en doorgereden naar de opslag in Rotterdam waar de spillen van De Kringen staan. Was ik de code kwijt om binnen te komen. Een nieuw laten maken en ik kon er weer in. Alles in de auto geladen en op naar huis. Marja geappt of ze tijd had om te knippen en ze zei, kom vanavond. De rest van de spullen uit de schuur ingeladen. Ik ben er klaar voor. John appte dat hij laat was en toen ik appte dat ik ging knippen bij Mar, zei hij dat hij waarschijnlijk niet op tijd was. Even later belde hij dat hij toch naar huis kwam. Hij was er even klaar mee. Ze hadden vanmiddag een familiegesprek gehad van familie waar de moeder pas van is overleden. Ze waren zeer ontevreden en wilde een gesprek. Johan kreeg een hoop kritiek. Hij is niet betrokken bij zijn werk en heeft geen gevoel. Hij was bijna over de rooie gegaan, maar had zich ingehouden. Dat hij niet betrokken is bij zijn werk is natuurlijk onzin. Over zijn gevoel kan je het hebben. Als autist komt hij misschien zakelijk over. En ik denk dat hij in dat gesprek een bepaalde blik gekregen heeft die ik van hem ken als jij in een lastige situatie terecht komt, en dan kan uitgelegd worden als gevoelloos. Maar dat is een overleving iets. Een arts ha het voor hem en zijn collega opgenomen. Zijn direct leidinggevende niet, want die wilde denk ik zijn eigen straatje schoonvegen. John is juist heel erg betrokken bij de bewoners en zijn gevoel voor hun is heel groot. Soms wel eens te denk ik. Dat er fouten gemaakt worden ligt grotendeels aan het beleid van het huis. Hij werk 32 uur, maar 60 uur maken in een week is ook normaal. Nog even terug terwijl hij vrij is en ga zo maar door. Dan moeten ze niet zeggen dat hij niet betrokken is. Hij was weer rustiger en kon het gelukkig weer relativeren. Maar dit heeft nog wel zijn inpekt denk ik. Tussendoor wat makkelijks eten en daarna bij Mar een bakkie gaan doen. Ze heeft mijn haar geknipt. Nou ja knippen, de grasmaaier er overheen halen. Meer kunnen we er niet meer van maken. Nog wat drinken en op naar huis. En dan mijn mandje in.