11. jul, 2019

10 juli

Ik kon niet in slaap komen. Als ik plat bleef liggen, had ik weinig last, maar zodra je beweegt steek er iets in mijn zij. Toch wel zo nu en dan wat geslapen. Om zes uur naar het toilet, maar dat was een verschrikking. Er steek iets in de bovenkant van mijn bil wat heel zeer doet. Het zweet brak me uit en op de bank gaan liggen. Ik kreeg dorst en paracetemol opgezocht. Lopen is een verschrikking. De stijfheid is te doen, maar dat steken. Naar het toilet, maar dat was een hel. John werd wakker van mijn gekreun en ben ik op bed geploft. Zeiknat van het zweet en wat een pijn. John maar lachen. Hij vind het wel leuk dat ik zo hulpeloos ben. De dokter gebeld en kan over drie kwartier terug bellen. In slaap gevallen en was het ineens 10 uur. Om elf uur kon ik weer bellen. Via toilet naar de bank. Het gevoel is of er een mes in je lijf steekt en het brand van binnen. De paracetemol vermindert het niet. John ging bij de bakker een broodje halen, dat is het voordeel dat hij vandaag nog vrij is. De dokter terug gebeld, heeft een zwaardere pijnstiller voorgeschreven. Aan een ontbijtje en John ging mijn medicijnen halen. Eerst de bijsluiter gelezen, nou daar kan ik tegenaan. Twee weken geen auto rijden, misselijk etc. Ik ben nog wel even onder de pannen. De eerste ingenomen en Verder luieren. John ging de medicijnen voor Ibu halen en ik wat slapen. Richard van de zaak belde en ze hebben vanmiddag een overleg over de goten in Gouda gehad. Dat is er heftig aan toe gegaan begrijp ik. Conclusie is dat we wel doorgaan, tegen zijn zin ook in, maar dat we de garantie niet gaan geven. Hier vraag ik al weken om. Hij had tegen de zaak ook gezegd,  dat hij denkt dat mijn val partij mede een oorzaak is van de stress en de slechte begeleiding vanuit de zaak. Hij vind dat ik zo hard mijn best doet om het te regelen daar, terwijl ze op de zaak weten dat dit een verschrikkelijk karwei is. Dat hij bewondering heb dat ik het werk af wil maken, terwijl ik veel meer voor een VVE ben. Ik vind het wel leuk om zo'n compliment te krijgen. Kees had geappt of hij een sleutel op mocht halen die ik nog in mijn zak had, natuurlijk mag dat. Ga de bel om vier uur en sta Arie mijn collega met een kado mandje voor de deur, van Wilma en Leida, de meiden van Gouda. Zo lief. Ze kunnen wel eens wat zeggen over hoe ze zijn, maar een hart zo groot op de goede plek. Hij heeft wat gedronken en over zijn ouders gehad met John, die ook naar verpleeghuis met, maar niet willen. Daarna met John soep met een broodje op en samen lui op de bank gelegen. André belde wat er gebeurt was, mensen die appen en maar lui op de bank liggen. Lopen en staan doet echt zeer. Ik denk dat ik vol op mijn kont gevallen ben, daar zit aan de linkerkant de meeste pijn als ik sta. Dat zal die inwendige bloeduitstorting zijn. Uitzitten maar. Rond tien uur maar bed gegaan en toch wel redelijk snel gaan slapen.