24. jul, 2019

23 juli

De wekker ging om twee uur en John was nog wakker. Ik ben weer in slaap gevallen en ben wel meer wakker geweest. John was aan de laatste weeën bezig en had heel de nacht niet geslapen. Om zes uur een rondje medicatie innemen en terug in bed. Toch nog wat geslapen. John ging om half acht naar het ziekenhuis en hopelijk valt het mee. Marja zou meegaan met hem. Ik ben er om acht uur uitgegaan, de boel even opengooien, het is nu nog lekker buiten, bakkie koffie en weer een dag luieren voor de boeg. Vandaag effe kijken wat handig is om af te gaan bouwen. De morfine misschien halveren en de paracetemol op dit niveau houden. Ik kijk in de loop van de dag verder. Hij appte dat er wat fout gegaan was. Hij moest eigenlijk om 2 uur, maar bij het gesprek als eerste om kwart over 8. Daar is wat fout gegaan en zouden ze hem om half tien tussendoor doen. Tegen tienen was hij aan de beurt appte Mar, die aan de koffie zat in het restaurant. Voor mij zelf een ontbijtje gemaakt, op de bank. Het zonnetje wordt al warmer en heb de balkondeur ook dicht gedaan. Begonnen aan het terugkijken van Chateau Milan.  Ik heb er al zoveel over gehoord, maar wat hilarisch. Het trouwen, waar de schoonmoeder op de achtergrond erbij zit, met het gezicht van een donderwolk. Wat hou ik hier van. Om half twaalf belt het Maasstad, dat John wakker is, en in de uitslaapkamer lag. Maar dat hij wel in de war is en alleen Engels spreekt. Hij heet Skyler volgens haar. Dat ken ik nog van zijn galoperatie. Marja gebeld en zei gaat naar hem toe. Ik onder de douche en als het nodig is, moet ze maar komen halen. De verpleging wist nog niet of hij mee naar huis mocht, of hij moest blijven. Even afwachten. Mar belde en hij wist niet wie ze was, hij weet ook niet waar hij is. Hij is in Canada in zijn beleving. Hij heeft iets gekregen tegen verwardheid, maar dat is het niet. Het kan een combinatie zijn van autisme en narcose. Ik wacht het volgende bericht af. Om 1 uur belde Mar weer dat hij wakker was en weer Nederlands spreekt. Hij weet van niets meer en is bij. Nog even bijkomen, infuus eruit halen en dan mag hij mee. Door het roesje heeft het minder lang geduurd dan bij een narcose. Scheelt weer, hoef ik niet naar het ziekenhuis. Ik had het gedaan, maar weet niet hoe het zou gaan. Maar dat had ook wel weer gelukt. Tegen tweeën appte Mar dat hij gegeten had, aan ging kleden en dat ze hem naar huis kwam brengen. Nou daar kwam Skyler binnen, hij was nog wat duf, maar weer helemaal terug in Nederland. Ze hadden wat lekkers bij de bakker gehaald en gezellig een bakkie doen. Mar heeft zo gelachen, zo komisch als het was. Ik ken het van de vorige keer. Mar ging weer naar huis en wij zijn een tukkie gaan doen. Lekker joh, ruim 2,5 uur geslapen. Daar was ik wel aan toe. We wisten niet wat we moesten eten en John ging boodschappen doen. Ik ben meegelopen, je moet een keer naar buiten. Op de terugweg effe bij Judith in de winkel gekeken, de etalsge zit er heel mooi uit. Dat heb ze met John leuk gedaan. Terug naar huis, best wel moe gelijk en gelijk eten maken. Dat lopen viel toch een beetje tegen, morgen maar weer een stukje lopen. Dan is het tijd voor koffie. Verder lui op de bank gehangen. John ging toch nog even naar Ibu om aan de buitenkant van de slaapkamer wat voor de ramen te hangen, om de meeste warmte buiten te houden. Bij de woonkamer hangt een zonnescherm. Ik ben om half elf naar bed gegaan, John bleef nog effe zitten en ik ben redelijk snel ingeslapen.