28. jul, 2019

27 juli

Ik sliep niet snel in, het is bloedheet in de slaapkamer. De ventilator op een verhoging gezet en dat ging beter. Ik werd wakker om een uur of twee en zat John nog tv te kijken zag ik. Hij was na 1 uur thuis en was nog effe aan het bijkomen. Hij kwam naar bed en ik sliep toch nog redelijk snel ik. Ik was zeiknat, wat een warmte. Om zes uur weer wakker en Er maar uit gegaan. Ik voelde mijn heup wel, maar had niet veel last, dus ga alleen nog effe door met de paracetemol. Het was 29 graden binnen en alles open gegooid. Het onweerde als een dolle, maar het was nog wel droog. Er is niet heel veel regen gevallen volgens mij. De daken van de winkels zijn nat, maar er staan nagenoeg geen plassen op. Eerst maar een bakkie gaan zetten met een eierkoek erbij en wat tv kijken. Even naar de bakker voor verse broodjes en paracetemol halen. Die is op en ik denk dat ik er nogwel een paar slikt voordat ik weer als een jonge God de steiger opvliegt. Ik ben onderhand behoorlijk tot rust gekomen, ergens had ik dat wel nodig, maar had het liever op een andere manier gedaan. Ergens was ik mijn grenzen al een tijdje over en dan kom je effe bij en denk hè dat het weer gaat. Op de zaak denken ze volgens mij vaak dat ik het niet aan kan, maar ik denk dat ik hun een paar stappen te snel gaat en hun het niet overzien. Of niet willen of kunnen zien, dat zou ook nog kunnen. Ik ga pas in de crisis stand als ik niet gehoord wordt, ik overzie het misschien iets te goed en doordat de zaak blijft vinden dat ze alle wijsheid hebben en niet mee willen, dan zou ik het los moeten laten. Maar ja, als je van je vak houd, is dat wel eens moeilijk. Het is alleen zuur datbik de bevestiging heb ik gekregen van Gerard en Richard van de zaak een uur voordat ik van het trapje flikkerde. Maar nu eerst genezen, dan zien we over een week weer verder. John kwam om kwart over twaalf pas uit bed. Die was echt moe. Een ontbijtje, zeg maar lunch gemaakt voor hem. Marie appte of het goed was dat ze een bakkie kwam doen. Ik had John gevraagd of hij me dan om drie uur bij Salem af te zetten als hij naar Ibu gaat. Dan vraag ik of zus mij thuis effe afzet. Met mijn collega Adrie effe aan de lijn gehangen en die moest zijn verhaal over de zaak, de warmte, en Gouda effe kwijt. Hij heeft mijn autosleutel nog, maar ik heb de reserve al gevonden. Effe kijken om morgen de auto op te halen in Gouda, dan heb ik hem weer hier. Ik mag rijden, maar vind vanuit Gouda te ver, effe vragen of Mar morgen mee wil rijden. Om half twee kwam Marie met een lief bonzai boompje. Gezellig bakkie gedaan en om half drie ging ze weer naar huis. John heeft mij om drie uur afgezet bij het Salem en ging hij door naar Dort om voor Ibu boodschappen te doen. Ik merkte onderweg dat ik vergeten was de paracetemol in te nemen en in het winkeltje gevraagd of ze hadden, maar nee, ze dacht dat ze in haar tas had, maar ook niet, bij de koffie ook niet, dus straks maar. Koffie meegenomen en naar de familie. Ze moesten lachen om mijn baard. Komt de mevrouw van de koffie toch nog paracetemol brengen, erg lief. Pa was vrolijk, maar ik kreeg niet duidelijk of hij nou wist wie ik was. Gezellig aan de koffie, André ging boodschappen doen en wij pa weer boven gebracht. Jeanette heeft mij weer thuis afgezet en ben ik lekker op de bank gekropen. Het was goed gegaan, maar ik was blij dat die mevrouw nog paracetemol had, ik merkte dat ik meer last kreeg. 1 van de bijwerkingen dat ik gestopt ben Met de morfine is dat ik wat vaker naar de toilet moet rennen. Waarschijnlijk toch te snel afgebouwd. Maar als dat alles is. John appte dat hij er was en hebben we effe samen boodschappen gedaan. Op de bank in slaap gevallen en John zou de pasta maken, ik had nog zelf gemaakte sausen de vriezer. Maar we hadden verse pasta meegenomen bij de Lidl en ik weet niet waar dat van gemaakt is, maar niet te vreten. Zeg ik tegen John, moet je effe gewone macronie koken, maar hij was er al klaar mee en ging een patatje halen. Verder niet veel meer gedaan, wat tv gekeken en vroeg naar bed gegaan.