4. aug, 2019

3 augustus

Rond vijf uur weer wakker en effe naar het toilet en weer terug onder de wol gekropen. John ging er al vroeg uit, ze waren met de weg bezig en hij dacht dat hij wel file zou hebben. Ik kreeg nog een ontbijtje op bed en ben er om half acht uitgegaan. Beetje keutelen, wasje doen, wat eten en drinken, een boodschapje doen en wat appen. De Canalpride wordt uitgezonden op tv. Het eerste stukje vast kijken. Dan kriebel het wel hoor en zou ik in Amsterdam nog wel een keer mee willen varen. Maar voor ons als De Kringen waarschijnlijk geen haalbare kaart meer. Te duur, te hoge eisen. Wel jammer. Om een uur of twee richting Salem om een bakkie te gaan doen bij pa. Nog effe een borrel halen voor ome Jan. Ma en Jeanette stapte net in de lift toen ik binnen kwam. Pa stond in de hal en was erg vrolijk. André stapte ook binnen en naar de koffie. Voordat we naar beneden gingen vroeg Jenneke of ze me even kon spreken. Dat soort berichten horen er ook bij. Beneden naar de zaal, maar de koffie was nog niet klaar. Aan de koffie met een koek. Julia en Lukas kwamen ook langs. Julia had nog twee plakken cake en die gingen er in als koek bij pa. Voor hun nog een tweede bakkie halen en naar Bolnes. Ome Jan is 80 geworden vandaag en effe een bakkie gaan doen. Het zat vol met senioren. Aan de koffie met taart en gezellig bijkletsen. Peter, Marjan en Kim kwamen ook en om vijf uur naar huis. Nog effe bij ma langs om het van Jenneke met haar bespreken. Dat gevoel had ze zelf ook al. Op naar huis, John was er al en ik had nog geen trek. John ging even liggen en ik nog een stuk van de Canalpride kijken. Ik was best wel moe van een middagje opzitten. Eten maken, John wakker maken en eten. Bakkie koffie erna en tv kijken. De docu film Pisnicht de movie gekeken. Who, wat een mooie docu en heftig. Wat een respect voor Nicolas Veul, die hem gemaakt heeft. Zo open het gesprek aan gaan zonder oordeel naar degene die hij een interview afneemt. Het trieste is dat het woord homo als scheldwoord dus een geaccepteerd iets is in de samenleving. Soms had ik zo iets van, ik ga er nu wat van zeggen als ik het hoort en het gezegd wordt. Op mijn werk, in de bouw, zeker op kantoor bij ons is het een veelgebruikt woord. Altijd met een negatieve lading. Nooit in de positive zin van het woord. Tegen mij wordt het nagenoeg nooit gezegd. Dat is eigenlijk wel bijzonder. Maar wat in de docu heel erg duidelijk bevestigd wordt, is dat het je wel elke keer raakt. Toch blijf ik zo iets hebben van, laat ze maar, het zeg meer over hun dan over mij. Dan zie j er dat een gaypride nodig is en tegelijkertijd tijd realiseer je, dat dat ook maar een dun laagje vernis is. Dat van de honderd duizend hetero mannen en vrouwen die daar vandaag uit hun dak gingen, een groot gedeelte het woord homo ook gebruiken zonder er bij na te denken wat ze zeggen en wat het betekent voorheen ander. Ik ben niet echt een barricade homo, maar wat ik voor De Kringen doet, ergens weer wel. Ik ben trots om een NICHT te zijn, maar een Pisnicht gaat dan een stap te ver. We hebben nog een lange weg te gaan. Ondertussen vind ik het bloedheet worden binnen. De warmte is nog niet uit het huis. Nog wat tv kijken en dan is het weer bedtijd.
Het is vaak heerlijk rusten in het gras dat je ergens over hebt laten groeien.