10. sep, 2019

9 september

Om zes uur weer wakker, ga ik eruit, maat toch weer in slaap gevallen. Om half acht eruit gegaan. Nog effe verder wakker worden. Nog was papieren uitzoeken, weggooien, opruimen en dan kom ik een paar foto's tegen van mijn eerste inrichting hier in de flat ruim 25 jaar geleden. Zo leuk om terug te zien. Bijna Hyacint Bucket achtige meubelen. Tegen negen uur de zaak bellen voor een aanvullende loonverklaring voor de hypotheek. Lisa zou het even tussendoor doen, bij de bakker verse broodjes halen en samen met John ontbijten. Om tien uur op de zaak de verklaring ophalen, effe met Donald bijkletsen die net terug is van vakantie, thuis de verklaring inscannen en doorsturen naar de Hypotheker. Hopen dat het nu compleet is. Door naar Gouda om bij de jongens de lijsten af te geven voor het bijwerk. Kees nog gedag gezegd en met John nog staan kletsen met Wilma en Leida. De meiden van het eten. Naar het industrieterrein waar een soort woonboulevard is, maar dat stelde niet veel voor. Zitten lunchen met een broodje en ik zag in Bleiswijk een grote tegel handelaar. Daar heen gereden en we komen elke keer op dezelfde tegels uit, kleine handgebakken in diverse kleuren. Dat zal het gaan worden. Nu alleen kijken hoe we gaan breken en opbouwen. Maar we hebben nog effe de tijd.  Bij de Bloemenjungle nog een aardigheidje voor Annet gehaald, waar we straks gaan eten. Daar kwam ik Marjan, een verzorgster van pa tegen en even mee staan praten. Terug naar huis en effe liggen, voordat het weer tijd is om ma op te halen in het Salem. In slaap gevallen en ik schrok wakker van de telefoon, ma belde dat ze al beneden stond. Haar opgepikt en thuis afgezet, tanken en John ophalen en door naar Rotterdam om bij Annet wat te gaan eten. Eerst wat drinken en ze had Sajoer lodeh met saté gemaakt. John helemaal blij en het was ook lekker. Ze had heerlijk gekookt. Gezellig zitten kletsen en de tijd vliegt. Uitgebreid over Ibu gehad, of het slim is om langs te gaan. Het nu 5 en een halve maand geleden dat ik haar gesproken gezien heb. Natuurlijk mis ik haar, maar wij denken dat het beter voor haar is om het nu zo te laten. Ze vraagt maar een enkele keer naar mij en ze is vrolijk. De kans dat het fout gaat als ik toch langs gaat is groot, dan doe ik het voor mijzelf en dat is te egoïstisch vind ik. Als zij het wil, ga ik, dan ga ik door het stof als ze dat wil, maar wij denken dat het bij haar vandaar moet komen. Want als het fout gaat, is John de klos. Hij moet het allemaal alleen doen en zadelen we hem met een hoop extra op. We wachten dus maar af en hoop ik dat ze voordat ze overlijd nog naar me vraagt. Zodat ik ze nog in leven kan zien. Zo niet, dan deal ik daar ook wel mee. We weten hoe het zit en waarvoor we deze keuze maken. Nog een bakkie en dan is er weer een gezellige avond om. Thuis nog even zitten en dan is het bedtijd.