20. sep, 2019

19 september

Om half zes effe wakker en weer ingedommeld. Na zevenen eruit gegaan en een bakkie gezet. Wel weer gedroomd als een dolle. John droomt ook veel hier. Als dat nou met de locatie van een oud gebouw te maken heeft, kan dat leuk gaan worden in Fijnaart. Ik droom thuis niet zo heel veel, in iedergeval dat ik me smorgens herriner. Ze zeggen ook als je je dromen niet meer weet smoren,  je goed geslapen heb. Maar ik ben hier wel uitgerust als ik wakker wordt, in tegentelling thuis vaak. Vannacht in ieder geval heel veel geerfd, van huizen vol met spullen tot een complete boerderij. Alles aan het verkopen geslagen. Hoe gek kan je het verzinnen. John kwam om half negen uit bed en is het aan douchen geslagen en naar het ontbijt toe. Na het ontbijt op pad naar Duitsland. Eerst een tussenstop in Emmirich, een dorpje aan de Rijn. Daar een rondje gelopen en een mooi uitzicht over de Rijn. Niet zo heel bijzonder omdat wij dat ook hebben bij de rivier vlakbij ons huis. Nog twee kerken bezocht, ze waren redelijk sober maar wel mooie gebouwen. Door naar Bocholt, waar we begonnen zijn bij de textiel  fabriek. Daar hing een raar sfeertje vonden wij, een beetje luguber zag het eruit en John moest gelijk aan de oorlog denken. Zo'n oude treinwagon voor de deur en was het personeel totaal niet vriendelijk, ik wilde kaartjes kopen en een dame zat achter de computer, ze draait zich om, rekent af en zonder wat te zeggen of uitleg draaide ze zich weer naar de computer en ging verder. John gevraagd wat de bedoeling was, of er een plattegrond was of zo. Maar het antwoord was dat het zo klein is, dat we zelf maar rond moesten lopen. De oude machines zijn wel indrukwekkend, de aandrijfmachine om de weefgetouw aan te zwengelen was giga groot, ook een soort smitse werkplaatsje was leuk om te zien. In de grote hal stonden heel veel weefgetouwen, maar ook het personeel was erg chagrijnig dat daar liep, voor demonstraties voor twee groepenen. Een rondje gelopen en wel leuk om die weefgetouwen te zien, maar door de enge sfeer die er hing zijn we maar vertrokken. Door naar het centrum waar het erg rustig was. De auto geparkeerd en een rondje door de stad gedaan. Natuurlijk een Curry worst gegeten en bij een erg leuk koffie tentje, koffie gedronken. Nog een kerk bezocht die bijzonder was omdat hij heel modern was ingericht. Heel wit en moderne glas in lood ramen. Krijg ik een appje, is hij van John van een Mariabeeld. Verder niet een bijzonder stadje vonden we, nog door het nieuwe winkelcentrum gelopen en binnendoor terug gereden. Een rondje gelopen in Lichtenvoorde, Groenlo en terug naar Eibergen gereden. Ik was best moe en ben even op bed gaan liggen. Ik was zo vertrokken en toen ik om half zeven wakker schrok, lag John ook te snurken naast me. Eibergen ingelopen wat maar 200 meter is en we wilde bij het eetcafétje van gisteren gaan eten, maar die was gesloten. Verder zijn er buiten drie Chinezen niet veel. Dus bij de snack een menuutje gegeten en dat viel niet tegen.  Terug naar het hotel gelopen en op de brug was er een schitterende zonsondergang te zien over het water, maar op de foto valt dat weer tegen. Nog even met ma gebeld en het ging goed met haar oog. Geen pijn meer, maar wel wat behelpen. In het hotel lekker op de bank geploft en wat lezen en tv kijken. Wel effe lekker om niets te doen. Morgen weer op huis aan. Zembla zitten kijken en dat best wel heftig. Waarschijnlijk zorgen voor de bestrijdingsmiddelen die tuinders gebruiken voor de kans op Parkinson. Dat doe je gelijk denken aan de verfproducten waar ik vroeger mee werkte. Ik heb jaren geleden ook veel geschilderd met verf die nu ten strengste verboden is en hadden ook niet altijd alle beschermingsmiddelen die er nu zijn. Soms ook tegen beter weten in, maar het was in die tijd normaal. Om tien uur was het weer bedtijd.