21. sep, 2019

20 september

Om half zeven weer wakker, wel een paar keer wakker geweest en goed geslapen. Wel weer veel gedroomd. We zijn bijna het hele land afgeweest voor deuren en bepaald glas. Waar dat vandaan komt weet ik ook niet, want voor ons huis is dat niet aan de orde. Ook de ruzie met mijn nichtje is nog uit ten treure langs gekomen. Zij had contact gezocht en ik heb nogmaals geprobeerd uit te leggen hoe ik het zag en er het boek voor mij dicht was. Ik heb heel veel bewondering  en respect voor haar over de manier hoe zij haar leven en de opvoeding van haar Kids heeft vormgegeven. Ik heb ten aanzien van autisme heldere tips en trucs gehad van haar. Maar daar laten we het maar bij. Eruit gegaan, bakkie gezet en het nieuws gekeken. Mijn blog bijwerken en een dagelijkse foto erbij zoeken. Ik heb gisteren bijna geen foto's gemaakt en heb een hele leuke van John in een kerk, maar hij wilde niet dat ik die erop zette, dus vandaag een foto van John van een Mariabeeld. Het is nog vroeg en nog maar een bakkie gezet. Vandaag zitten de paar dagen Eibergen er weer op en gaan we naar huis. We maken een tussenstop in Doesburg. Het was heerlijk er even uit te zijn,  wel te kort, maar het was voor een goed doel, ons nieuwe huisje wat steeds meer een droom is die uit gaat komen. John wakker gemaakt, douchen, ontbijten, de laaste spullen inpakken, uitchecken en op weg. We rijden binnendoor en het is heerlijk weer. Rond elf uur in Doesburg en de auto buiten het stadje op een parkeerplaats gezet. Het stadje ingelopen en komen gelijk een museum tegen. Streekmuseum De Roode Tooren, over de geschiedenis van Doesburg. Erg leuk opgezet, met een kruideniers winkeltje, een werkplaats en alles wat er in de afgelopen jaren het stadje heeft gepasseerd. De entree was gratis en het wordt door vrijwilligers gerund. Leuke top in de bus gedaan en verder het stadje in. Het volgende museum is van Lalique, een glas museum met een schitterende collectie in twee panden. Alleen de panden waren al geweldig en heeft veel inspiratie opgeleverd voor ons huisje. Het is ondertussen heerlijk weer en verder door het stadje geslenterd, wat een leuk stadje, rare etalages, schitterend panden, leuke gekke winkeltjes, koffie drinken in een hofje met allemaal curiosa winkeltjes, of te wel, ouwe troep. Een rondje over het oude kerkhof gelopen en lopen we tegen een kleine gallerie aan met gekke kunst. Van een stapel overhemden in keramiek, een bank met familie, rare poppetjes, en andere gekke, te gekke keramiek. We waren weg van een stuk aan de muur, van een kimono van keramiek en stof. En de prijzen die ze vroeg waren zo laag, dat we het niet konden laten hangen. We zouden het eind van de middag ophalen. Verder het stadje in, bij Sonja's lunchroom zitten lunchen op het terras. Voor dat je het weet is John met Sonja zelfde twee dames van het tafeltje ernaast druk aan het overleggen hoe je het beste wenkbrouwen kan maken als ze weg geepileerd zijn. Dat heb je als je in de zorg zit. Een heerlijke Doesburgse mosterdsoep was ondertussen gebracht en hij was geweldig. De Grote- of Martinikerk bezocht en in een oud Hollands snoep winkeltjes nog wat lekkers mee genomen. Langs de IJssel terug gewandeld naar de auto. Het kunstwerk opgehaald en binnendoor richting huis. Het was erg druk op de weg en gaan we verder binnendoor naar huis. Dwars door de Betuwe gereden, via Tiel de dijk verder gevolgt richting Gorinchem. Ik wist daar een fort waar je kon eten, maar dat was dicht. Dan Gorinchem in en daar gegeten, dan zit het er bijna op. Het laatste stukje ook binnendoor via de dijk naar Sliedrecht gereden en waren we tegen achten thuis. Spullen uitpakken en ik ben op de bank geploft. Ik was versleten van het autorijden, John gooide er vast een was in en ging nog even bij Ibu kijken hoe het daar was. Mijn oogjes gingen bijna dicht en ben ik vast mijn mandje ingedoken. Het was een heerlijk midweekje.